اثر کمپوست مصرف شده قارچ و بیوچار آن بر عملکرد گیاه جعفری تحت تنش شوری

  • سال انتشار: 1398
  • محل انتشار: مجله تحقیقات آب و خاک ایران، دوره: 50، شماره: 6
  • کد COI اختصاصی: JR_IJSWR-50-6_013
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 264
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

فاطمه کرمی نیا

Former M.Sc student, Department of Soil Science, Collage of Agriculture, Agricultural Sciences and Natural Resources University of Khuzestan, Mollasani, Iran

نفیسه رنگ زن

Assistant Professor, Department of Soil Science, Collage of Agriculture, Agricultural Sciences and Natural Resources University of Khuzestan, Mollasani, Iran

حبیب الله نادیان قمشه

Professor, Department of Soil Science, Collage of Agriculture, Agricultural Sciences and Natural Resources University of Khuzestan, Mollasani, Iran

امین لطفی جلال آبادی

Assistant Professor, Department of Agronomy, Collage of Agriculture, Agricultural Sciences and Natural Resources University of Khuzestan, Mollasani, Iran

چکیده

کمپوست قارچ پس از برداشت قارچ به عنوان ضایعات، دور ریخته می شود. به منظور بررسی تاثیر کمپوست مصرف شده قارچ و ذغال زیستی (بیوچار) آن بر مولفه های رشد و جذب برخی از عناصر غذایی در گیاه جعفری تحت تنش شوری، پژوهشی در گلخانه ی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. فاکتورها شامل کود کمپوست مصرف شده و ذغال زیستی آن هر کدام در دو سطح صفر و سه درصد وزنی و شوری در دو سطح دو و شش دسی­زیمنس بر متر بودند. نتایج نشان داد که با افزایش شوری از دو به شش دسی زیمنس بر متر، وزن تر و خشک اندام هوایی، ارتفاع گیاه، غلظت آهن، روی، مس، کلسیم، منیزیم، پتاسیم و فسفر به طور معنی داری کاهش می­یابد. در مقابل با افزایش شوری، غلظت سدیم در بخش هوایی گیاه افزایش را نشان داد. کاربرد کودهای آلی کمپوست مصرف شده و ذغال زیستی آن باعث جذب بهتر عناصر غذایی و همچنین افزایش مولفه­های رشدی در گیاه گردید. ذغال زیستی در سطح سه درصد وزنی در مقایسه با سه درصد وزنی کمپوست و شاهد (فاقد کود آلی) نتیجه­ی بهتری را در افزایش مولفه­های رشدی و جذب عناصر غذایی نشان داد. نتایج این آزمایش حاکی از توانایی کمپوست و ذغال زیستی در کاهش اثرات تنش شوری و به تبع آن تنش خشکی است که علت آن را می توان قابلیت نگهداشت آب توسط کمپوست و ذغال زیستی آن دانست. بنابراین استفاده از کمپوست مصرف شده به منظور بازیافت و دفع بی ضرر این ماده زائد و برای افزایش سطح بهره وری خاک های شور و همچنین تبدیل آن به ذغال زیستی با رویکرد افزایش راندمان کودی می تواند موثر باشد.

کلیدواژه ها

Spent Mushroom Compost, Biochar, Salinity stress, Parsley

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.