اثر تغییر اقلیم بر تبخیر-تعرق مرجع در استان مازندران
عنوان مقاله: اثر تغییر اقلیم بر تبخیر-تعرق مرجع در استان مازندران
شناسه ملی مقاله: JR_IJSWR-51-2_009
منتشر شده در در سال 1399
شناسه ملی مقاله: JR_IJSWR-51-2_009
منتشر شده در در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:
علی باب الحکمی - گروه مهندسی آب، دانشکده مهندسی زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران
محمد علی غلامی سفیدکوهی - گروه مهندسی آب، دانشکده مهندسی زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران
علیرضا عمادی - گروه مهندسی آب، دانشکده مهندسی زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران
خلاصه مقاله:
علی باب الحکمی - گروه مهندسی آب، دانشکده مهندسی زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران
محمد علی غلامی سفیدکوهی - گروه مهندسی آب، دانشکده مهندسی زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران
علیرضا عمادی - گروه مهندسی آب، دانشکده مهندسی زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران
انتشار گازهای گلخانهای باعث گرم شدن و تاثیر بر مولفههای آب و هوایی میشود و در نتیجه نیاز آبی بخش کشاورزی را تحت تاثیر قرار میدهد. این پژوهش با هدف شناخت تاثیر تغییرات آب و هوایی بر تبخیر-تعرق مرجع در استان مازندران انجام پذیرفت. برای این منظور دادههای اقلیمی ایستگاههای هواشناسی قراخیل، بابلسر، نوشهر و رامسر، طی سالهای ۲۰۰۵-۱۹۸۵ استفاده شد. دادههای هواشناسی دوره آینده (۲۰۸۱-۲۰۰۶) با استفاده از مدل Can EMS۲ و تحت سناریوهای RCP۲.۶، RCP۴.۵ و RCP۸.۵ برآورد شد و با استفاده از پارامترهای آب و هوایی، تبخیر-تعرق مرجع برای دورههای آینده محاسبه شد. برای ریزمقیاس نمایی پارامترهای اقلیمی از مدل SVM استفاده گردید. نتایج نشان داد دمای بیشینه و دمای کمینه طی دوره آتی افزایش خواهد یافت و دمای بیشینه سالانه در ایستگاههای هواشناسی منتخب تحت سناریوهای اقلیمی RCP۲.۶، RCP۴.۵ و RCP۸.۵ بهترتیب ۵/۱، ۲ و ۳ درجه سانتیگراد افزایش خواهد یافت. دمای کمینه در ایستگاههای منتخب تحت سناریوهای اقلیمی RCP۲.۶، RCP۴.۵ و RCP۸.۵ به ترتیب ۸/۳، ۷/۵ و ۷/۵ درجه سانتیگراد افزایش خواهد یافت. همچنین بارش طی دورههای آتی در ایستگاههای هواشناسی منتخب بین ۸ تا ۲۹ درصد کاهش مییابد. نتایج نشان میدهد در تمام ایستگاههای هواشناسی در بعضی از ماهها افزایش و در بعضی از ماهها کاهش تبخیر-تعرق مرجع نسبت به دوره پایه وجود دارد. بیشترین افزایش دمای بیشینه تحت سناریوهای مختلف اقلیمی در ماه مارس بین ۴/۱ تا ۴/۶ درجه سانتیگراد در ایستگاه هواشناسی بابلسر اتفاق خواهد افتاد و بیشترین افزایش دمای کمینه تحت سناریوهای مختلف اقلیمی بین ۸/۳ تا ۷/۵ درجه سانتیگراد در ماه فوریه در ایستگاه هواشناسی قراخیل رخ میدهد. نتایج نشان داد، بیشترین و کمترین درصد تغییرات تبخیر-تعرق مرجع، به ترتیب در ماههای اکتبر و مارس رخ خواهد داد. بررسی تبخیر-تعرق مرجع در ایستگاههای منتخب نشان میدهد، درصد تغییرات تبخیر-تعرق مرجع در ماههای مختلف، بین ۱/۱۶- تا ۷/۲۵ درصد متغییر است، که بیشترین افزایش و کاهش تغییرات تبخیر-تعرق مرجع بهترتیب در ایستگاه رامسر و قراخیل رخ خواهد داد.
کلمات کلیدی: پنمن مانتیث فائو, Can EMS۲, IPCC۵
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1663405/