فرهاد غدیری - دکتری روان شناسی، دانشکده ادبیات، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران.
خوشدوی ابراهیم زاده - دکتری روان شناسی، دانشکده ادبیات، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران.
رویا زارع - دکتری روان شناسی، واحد اردبیل، دانشگاه آزاد اسلامی، اردبیل، ایران.
مهرنوش جوائزی شیشوان - کارشناس ارشد روان شناسی عمومی، واحد ارومیه، دانشگاه آزاد اسلامی، ارومیه، ایران.

پژوهش حاضر باهدف آزمون روان سنجی مقیاس اضطراب کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم (فرم والد) انجام شد. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم شهرستان تهران بود که در سال ۱۴۰۱-۱۴۰۰ به مراکز آموزش و توان بخشی اوتیسم ارجاع داده شده بودند که با استفاده از روش نمونه­گیری در دسترس ۳۱۵ کودک (۱۹۳ پسر و ۱۲۲ دختر) انتخاب شدند. پس از ترجمه و اخذ نظرات کارشناسان خبره و آزمودنی­ها، روایی صوری مقیاس تایید شد. برای انجام تحلیل­های آماری از نرم­افزار AMOS و SPSS استفاده شد. نتایج تحلیل عاملی تاییدی نشان داد که در نمونه کودکان ایرانی مبتلا به اختلال طیف اوتیسم ساختار چهار عاملی مقیاس شامل اضطراب عملکردی، برانگیختگی اضطراب، اضطراب جدایی و بلاتکلیفی با داده­ها برازش مطلوبی داشت. نتایج مربوط به همبستگی بین این مقیاس با مقیاس اضطراب اسپنس به­طور تجربی از روایی همگرا مقیاس اضطراب کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم حمایت کرد. مقادیر ضرایب همسانی درونی کل مقیاس و زیرمقیاس­های اضطراب عملکردی، برانگیختگی اضطراب، اضطراب جدایی و بلاتکلیفی به ترتیب برابر با ۷۹/۰، ۷۸/۰، ۸۱/۰، ۷۶/۰ و ۸۲/۰ به دست آمد. درمجموع، نتایج مطالعه حاضر نشان داد که مقیاس اضطراب کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم برای سنجش اضطراب در کودکان ایرانی مبتلا به اختلال طیف اوتیسم ابزاری روا و پایا است. ا این ابزار می­تواند جهت اندازه­گیری اضطراب در بخش­های پژوهشی و درمانی مورداستفاده قرار گیرد.

اضطراب, روایی, پایایی, اختلال طیف اوتیسم