طراحی ابزار سنجش تبعیت دارویی در بیماران مبتلا به ام اس بر اساس نظریه رفتار برنامه ریزی شده

مقدمه و هدف: بیماری ام اس شایعترین بیماری نورولوژیک در جهان و سومین عامل ناتوانی در بین بیماریهای مزمن می باشد. یکی از ارکان کنترل بیماری تبعیت از رژیم دارویی می باشد که دستیابی به این هدف مستلزم به کارگیری ابزاری مناسب در متون علمی است. لذا پژوهش حاضر با هدف طراحی ابزار سنجش تبعیت دارویی در بیماران ام اس بر اساس نظریه رفتار برنامه ریزی شده انجام شده است. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی در سال ۱۴۰۱-۱۴۰۰ با روش نمونه گیری تصادفی بر روی ۲۶۹ نفر از بیماران ام اس مراجعه کننده به بیمارستان فوق تخصصی سینا در تهران انجام شد. روایی صوری به صورت کیفی و کمی مورد بررسی قرار گرفت. سپس نسبت و شاخص روایی محتوای ابزار، با قضاوت کیفی یک پانل ۱۰ نفره خبرگان محاسبه گردید، سپس پایایی با تعیین همسانی درونی (ضریب آلفای کرونباخ) بررسی و مورد تایید قرار گرفت.نتایج: میانگین سنی بیماران ۶۳/۹±۰۴/۳۵  سال و میانگین سن ابتلای آنان به بیماری۶/۹±۴۸/۳۲ سال بود. پس از بررسی نتایج روایی، سوالاتی که شاخص روایی محتوایی آنها کمتر از حد مجاز بود، اصلاح شد و تغییرات لازم در آنها صورت گرفت سپس مراحل روایی آنها تکرار شد تا مقدار مطلوب یعنی نسبت روایی محتوا بیش از ۶۲/۰ و شاخص روایی محتوا بیشتر از ۷۹/۰حاصل شد. میانگین ضرایب آلفای کرونباخ محاسبه شده برابر با ۸۷/۰ بود.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه شواهد مناسبی در خصوص ابزار مناسب پایا و روا جهت سنجش تبعیت دارویی در بیماران ام اس بر اساس نظریه رفتار برنامه ریزی شده را فراهم نمود.

کلیدواژه ها:

نظریه رفتار برنامه ریزی شده ، روایی و پایایی ، بیماری ام اس ، تبعیت دارویی