کاربرد نظریه طراحی سازوکارهای انگیزه-سازگار (سازوکارهای خودتنظیم کارا و اثربخش) در برنامه هفتم توسعه کشور

  • سال انتشار: 1401
  • محل انتشار: فصلنامه برنامه ریزی و بودجه، دوره: 27، شماره: 3
  • کد COI اختصاصی: JR_JPBUD-27-3_005
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 330
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

امیدعلی پارسا

Islamic Azad University Science and Research Branch, Tehran, Iran

غلامرضا عسکری

Researcher Institute for Management and Planning Studies, Tehran, Iran.

ابراهیم پازکی نژاد

Institute for Management and Planning StudiesResearcher Institute for Management and Planning Studies, Tehran, Iran.

چکیده

یکی از آسیب ­ها و نقاط ضعف آشکار عدم توفیق برنامه ­های پنج‎ساله توسعه کشور، فقدان یا ضعف شدید ساختارها، نهادها و سازوکارهای انگیزه-سازگار (سازوکارهای انگیزشی کارا و اثربخش خودتنظیم) برای عوامل اجرایی غیرمتمرکز است. نظریه طراحی سازوکار برای حل این مسئله مهم و لحاظ کردن مستقیم انگیزه ­های درونی اقتصادی عوامل اجرایی در سیاستگذاری­ ها و برنامه­ های توسعه مطرح گردیده و در دهه­ های اخیر کاربرد فراوانی داشته است. طراحی سازوکار هنر طراحی قواعد بازی برای دستیابی به اهداف یا آثار مطلوب جمعی است. برای استفاده از طراحی سازوکار در برنامه ­ریزی و سیاستگذاری، ابتدا اهداف یا آثار مطلوب جمعی توسط سیاستگذاران و برنامه ­ریزان مرکزی تعیین می­ شوند، سپس قواعد بازی برای ایجاد انگیزه ­های کافی در عوامل اجرایی به منظور انجام فعالیت­ های همراستا با اهداف اجتماعی سیاستگذاران و برنامه ­ریزان تعیین می­ گردند. نتایج پژوهش حاضر نشان می ­دهد که سیاست­ ها و اهداف کلان و قوانین و مقررات متعالی مورد نظر سیاستگذاران و برنامه­ ریزان مرکزی، مادامی که با طراحی و استقرار سازوکارهای کارا و اثربخش خودتنظیم برانگیزاننده و بازدارنده عوامل اجرایی غیرمتمرکز پشتیبانی نشوند، در عمل تضمینی برای اجرای شایسته آن‎ها وجود ندارد. بنابراین، استفاده کاربردی از این نظریه مدرن در برنامه هفتم توسعه کشور ضرورت دارد.

کلیدواژه ها

Development Plans, Comprehensive Planning, Mechanism Design, Private Information, Incompleteness and Asymmetry of Information, Agents, Desired Social Outcome, برنامه های توسعه, برنامه ریزی جامع, طراحی سازوکار, اطلاعات اختصاصی, اطلاعات ناکامل و نامتقارن, عامل اجرایی, آثار مطلوب جمعی

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.