تاثیر آموزش حین ترخیص به شیوه بازآموزش بر خودکارآمدی مادران کودکان تحت عمل جراحی قلب باز

مقدمه :  مادران کودکان تحت عمل جراحی قلب باز به دلیل نیاز به پیگیری و مراقبت در تمام طول عمر ، بستری­های مکرر دچار اختلال در خودکارآمدی می شوند.  لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش حین ترخیص به شیوه بازآموزش در زمینه مدیریت پیامدهای بالینی در منزل، بر خودکارآمدی مادران کودکان تحت عمل جراحی قلب باز انجام شد. روش : یک مطالعه نیمه تجربی شامل ۷۲ نفر از مادرانی که کودکانشان (زیر یک سالگی) در بیمارستان مرکز طبی تهران تحت عمل جراحی قرار گرفتند، در دو گروه کنترل و آزمون مشارکت داشتند.  روش نمونه گیری در گروه مداخله و کنترل تخصیص تصادفی با استفاده از روش بلوک بندی ۴ تایی انجام شد. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و خودکارآمدی درک شده والدی بارنز (Barnes) ود. گروه مداخله آموزش به روش بازآموزش را از زمان پذیرش تا هنگام ترخیص بر بالین کودک در طی چهار جلسه دریافت کردند.خودکارآمدی والدین در هر دو گروه، قبل از مداخله، هنگام ترخیص و یک ماه پس از ترخیص از بیمارستان اندازه گیری شد. نتایج: میانگین نمره خودکارآمدی در گروه مداخله و کنترل قبل از زمان انجام مداخله به ترتیب ۷/۶۳±۵۶/۴۱و  ۸/۰۷±۶۰/۵۰بود (p<۰.۰۵). آزمون آنالیز کوواریانس نشان داد که با رسیدن نمره خودکارآمدی به ۴/۵۶±۷۵/۷۴و ۵/۸۲±۶۵/۸۶در گروه مداخله و کنترل با در نظر گرفتن نمره قبل به عنوان متغیر مداخله گر تفاوت بین نمرات دو گروه بعد از انجام مداخله و در مرحله پیگیری از نظر آماری معنی دار بود (p<۰.۰۵). همچنین بین دو گروه از نظر تغییرات نمره مقیاس خودکارآمدی تفاوت معنی داری به نفع گروه مداخله ایجاد شده بود (P<۰.۰۵) نتیجه گیری: روش بازآموزش بر خودکارآمدی مادران کودکان تحت عمل جراحی قلب باز موثر می­باشد. لذا به کارگیری آن در برنامه­های آموزش حین ترخیص توصیه می­شود.

کلیدواژه ها:

teach-back method ، management ، self-efficacy ، open-heart surgery ، باز آموزش ، مدیریت ، خودکارآمدی ، جراحی قلب باز