حسین حبیب پور - کارشناس ارشد سازه های هیدرولیکی
غلامرضا رخشنده رو - دانشیار دانشگاه شیراز

باتوجه به هزینه های زیاد اجرا و نوسازی شبکه های آبرسانی لازم است که این شبکه بها صورت واقعی مدل و بهینه گردد دراین بین معمولا به شبکه های توزیع آب فضای سبز شهری اهمیت کمتری داده می شود درصورتی که این شبکه ها باتوجه به گسترش جمعیت و همزمان با آن فضاهای سبز درشهرها از نظر هیدرولیکی مالی و زیست محیطی دارای اهمیت زیادی می باشند دراین مقاله ضمن تحلیل و شبیه سازی یک شبکه آبرسانی فضای سبز واقعی به بهینه یابی قطر لوله های آن که مهمترین پارامتر درتعیین هزینه های آن هستند با استفاده از الگوریتم ژنتیک پرداخته شدها ست سپس نتایج قبل و بعد از بهینه یابی مقایسه اقتصادی و هیدولیکی شده اند نتایج نشان میدهد که بهینه یابی با الگوریتم ژنتیک نه تنها جواب اقتصادی تری برای شبکه میدهد ازنظر هیدرولیکی نیز وضعیت مناسب تری را نشان میدهد.

شبکه های آبرسانی، فضای سبز، بهینه یابی، الگوریتم ژنتیک، اردل