نرگس اسکندری اله قلی - دانشجوی کارشناسی مهندسی معماری داخلی،گروه معماری و شهرسازی،موسسه آموزش عالی جهاد دانشگاهی،کرمانشاه،ایران
فاطمه نوری - مدرس گروه معماری، موسسه آموزش عالی جهاد دانشگاهی،کرمانشاه،ایران

حمام به عنوان یکی از شاخصه های حائز اهیمت شهر های اسلامی _ ایرانی به شمار می رفته است. نقطه شکوفایی این بناها در دوره صفویه بوده که تا به امروز آثار زیبا و ارزشمندی از معماری آن ها در هر نقطه از ایران برای ما به جا مانده است. در این پژوهش سعی شده تا این حمام ها از نظر دو جنبه کالبدی و اجتماعی مورد بررسی قرار گیرد، هدف از جنبه ی کالبدی معماری، چیدمان فضاهای داخلی حمام های عمومی می باشد و منظور از بعد اجتماعی آن بررسی عواملی که باعث گردهمایی های مردم در آن جا می شده است. لذا جهت بررسی بعد کالبدی و اجتماعی از نمونه موردی حمام های دوره صفویه که مدارک آن ها در دسترس بوده است، استفاده شده است. روش تحقیق این مقاله توصیفی_ کیفی است و روش گرداوری اطلاعات آن کتابخانه ای می باشد. نتایج نشان می دهد که هر یک از فضاهای تشکیل دهنده ی حمام های عمومی عملکرد خاص خود را داشته اند که می توان ان ها را به دسته ی اجتماعی و خدماتی تقسیم کرد.

حمام عمومی، صفویه، اجتماعی، کالبدی