مجید رحیمی - استادیارگروه شهرسازی دانشگاه آزاد اسلامی شیراز
ملیحه صالحی - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مدیریت امورشهری دانشگاه آزاد اسلامی شیراز

از آنجایی که شاخص های ارائه شده در ابعاد تاب آوری باید به صورت همه جانبه در مطالعات مربوط به تاب آوری مدنظر قرار گیرد تا پوشاننده ی مساله باشند. اما تا به امروز مجموعه یکپارچه و یکدستی از شاخص های تبین شده و یا چارچوب هایی مشخص برای کمی سازی تاب آوری خطرات وجود ندارد. با وجود این اجماعی در جامعه پژوهشی وجود دارد که تاب آوری را مجموعه ای چندوجهی شامل عناصر اجتماعی، اقتصادی، نهادی، زیرساختی، اکولوژیکی و جامعه محور در نظر می گیرند. شهر شیراز از یک طرف به عنوان یکی از بزرگترین شهرهای ایران و با اهمیت بودن از این لحاظ که پایگاه های نظامی زیاد و مهمی در آن استقرار دارند؛ و از طرف دیگر با واقع شدن بر روی گسل هایی که در این حوزه قرارگرفته، احتمال بارش های سنگین، وقوع سیل و وزش بادهای تند وجود دارد از اینرو این شهر از گرفتار شدن در بلایای طبیعی در امان نخواهد بود از این رو هدف اصلی این پژوهش " بررسی مولفه های تاب آوری شهری در برابر مخاطرات طبیعی "می باشد. به این منظور با استفاده از روش توصیفی و تحلیلی و مطالعات اسنادی و کتابخانه ایی مولفه های مطرح در تاب آوری شهر شیراز استخراج و سپس مولفه های استخراج شده را در بعد اقتصادی، اجتماعی، کالبدی دسته بندی کرده و در نهایت مولفه های نهایی براساس امکان پذیری، عملیات سازی و همچنین دسترسی به داده ها و از سوی دیگر اقتضای جامعه مطالعه شده، شاخص هایی از همه ابعاد انتخاب شده است. و در نهایت پیشنهاد گردید تدوین برنامه ای جامع در جهت آموزش سازمان ها و نهادهای شهری در واکنش به حوادث طبیعی و غیرطبیعی تهیه نقشه نقاط آسیب پذیر از حیث تاب آوری شهری و... مطرح گردید.

تاب آوری شهری، مخاطرات طبیعی، شهر شیراز