بررسی مقدار گزانتین اکسیداز حاصل از استرس اکسیداتیو در نمونه بافت های قلب، کلیه و کبد اجساد قربانیان کووید ۱۹

هدف: در این پژوهش مقدار فعالیت گزانتین اکسیداز حاصل از استرس اکسیداتیو در نمونه بافت های قلب، کلیه و کبد اجساد قربانیان کووید ۱۹ موردبررسی و اندازه گیری شده است.مواد و روش ها: نمونه های بافت های قلب، کلیه و کبد ۵ تا از اجساد قربانیان کووید ۱۹، درمجموع ۳۰ نمونه، در مرکز پزشکی قانونی استان تهران تحت شرایط استاندارد آزمایشگاهی برداشت شد. پس از هموژنایز کردن نمونه ها، استخراج RNA صورت گرفت و پس از اطمینان از درجه خلوص RNA سنتز cDNA و تست Real time PCR برای ژن کاسپاز-۱ انجام شد. سپس بر روی عصاره هموژنات فعالیت آنزیم گزانتین اکسیداز به کمک کیت انجام گردید.نتایج: با توجه به نتایج به دست آمده، وجود بیماری های زمینه ای از قبیل فشارخون بالا، دیابت و اختلالات قلبی و عروقی می تواند احتمال ابتلا به بیماری Covid-۱۹ را افزایش دهد و همچنین در این افراد میزان مرگ ومیر ناشی از این بیماری نیز افزایش می یابد. به طورکلی نتایج تحقیق حاضر می تواند به محققین و پزشکان و همچنین افرادی که برای ساختن دارو و واکسن تلاش می کنند در زمینه شناخت بیشتر عملکرد و تاثیر ویروس کرونا در بدن و بخصوص سیستم ایمنی کمک کند که این تحقیق درنهایت می تواند گامی هرچند کوچک در جهت اعمال مواردی در جهت کاهش همه گیری این بیماری و بازگرداندن جامعه جهانی به زندگی عادی استفاده کرد. بحث: مقدار فعالیت آنزیم XO به عنوان یکی از آنزیم های موثر در مقابله با استرس اکسیداتیو در نمونه بافت های گرفته شده از اجساد مبتلا به این ویروس نسبت به نمونه بافت های اجساد فوت شده در اثر عوامل دیگر اختلاف معنی داری وجود ندارد؛ یعنی عدم وجود اختلاف معنی دار میان دو گروه بیماران کرونایی و غیرکرونایی را نشان داده است. بدنبال عفونت ویروسی کووید ۱۹، غلظت پلاسمایی گزانتین اکسیداز در بیماران مبتلا به طور قابل توجهی بیشتر از گروه کنترل بود. میزان بیان پروتئین گزانتین اکسیداز در بافت قلب ، کلیه و کبد کاهش داشته است. در بیماران مبتلا به کووید ۱۹، افزایش استرس اکسیداتیو و تولید بیش از حد رادیکال های آزاد، باعث افزایش پراکسیداسیون لیپیدی می شود که منجر به افزایش سطح سرمیXO و تخریب غشای لیپیدی و مرگ سلول می گردد. پاسخ ایمنی به کرونا ویروس در برخی افراد می تواند شدید باشد و منجر به طوفان سیتوکین شود. سیتوکین ها پروتئین های کوچکی هستند که به سلول ها کمک می کنند تا زمانی که سیستم ایمنی با عفونت مبارزه می کند، ارتباط برقرار کنند؛ اما این هجوم ناگهانی و زیاد سیتوکین ها می تواند باعث التهاب شدید شود. پذیرش فوق العاده ای وجود دارد که سطح سرمی گزانتین اکسیداز در حالت های مختلف پاتولوژیک مانند هپاتیت، التهاب، ایسکمی مجدد، سرطان زایی و پیری به میزان قابل توجهی افزایش می یابد و ROS تولیدشده در فرایند آنزیمی در آسیب اکسیداتیو دخیل است؛ بنابراین، ممکن است مهار این مسیر آنزیمی مفید باشد.

کلیدواژه ها:

کووید ۱۹ ، گزانتین اکسیداز ، استرس اکسیداتیو