بررسی رابطه به کارگیری روشهای تدریس فعال با ایجاد انگیزه به پژوهش در دانشجویان

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطهی به کارگیری روشهای تدریس فعالبا ایجاد انگیزه به پژوهش در دانشجویان رشتههای علوم انسانی دانشگاه شهید باهنرانجام گرفته است. روش تحقیق از نوع همبستگی و ابزار اندازهگیری، پرسشنامهمحقق ساخته میباشد. حجم جامعه ۳۲۵۱نفر از دانشجویان رشتههای علوم انسانیدانشگاه شهید باهنر کرمان را در برگرفته که ۳۴۴نفر به روش نمونه گیری تصادفی،به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. نتایج بدست آمده به شرح زیر است:- در سنجش کلی پاسخگویان اظهار کردهاند که، ۵/۴درصد استادان به میزان خیلیکم، ۷۸/۵درصد به میزان کم، ۱۵/۴درصد به میزان زیاد و ۰/۶درصد به میزانخیلی زیاد از روشهای تدریس فعال استفاده میکنند.- در سنجش کلی ۲/۶درصد از پاسخگویان دارای انگیزه به پژوهش به میزان خیلیکم، ۱۹/۲درصد به میزان کم، ۴۸/۱درصد به میزان زیاد و ۳۰/۱درصد به میزانخیلی زیاد میباشند.- بین متغیر به کارگیری روشهای تدریس فعال با انگیزه دانشجویان به پژوهشرابطهی معنیداری وجود دارد.  - بین متغیر رشته تحصیلی و انگیزه دانشجویان به پژوهش رابطهی معنی داریوجود دارد. بیشترین انگیزه به پژوهش در رشتههای حقوق، علوم اجتماعی، علومتربیتی مشاهده شد.- بین متغیر سن، جنس و سال ورودی با انگیزه دانشجویان به پژوهش رابطه یمعنی داری وجود ندارد.- بین متغیر به کارگیری روشهای تدریس فعال و رشتههای مختلف علوم انسانیرابطهی معنی داری وجود دارد. بیشترین میزان به کارگیری روشهای تدریس فعالدر رشته علوم تربیتی مشاهده شد.

کلیدواژه ها:

روش تدریس فعال ، انگیزه به پژوهش ، رشته علوم انسانی