بررسی عوامل راهبردی مدیریت گردشگری روستایی با استفاده از تکنیک SWOT و تشکیل ماتریس QSPM در استان کرمانشاه

مقاله حاضر با استفاده از روش پیمایش، مطالعات میدانی و تعیین نقاط قوت، ضعف، فرصت ها و تهدیدها به شیوه SWOT به ارائه راهبرد در جهت توسعه پایدار گردشگری در مناطق روستایی کرمانشاه پرداخته است. به این منظور ابتدا نسبت به شناسایی عوامل درونی و بیرونی تاثیر­گذار بر مدیریت گردشگری روستایی استان کرمانشاه اقدام و در مرحله­ی بعد به تجزیه و تحلیل و تدوین راهبرد موردنظر با استفاده از ماتریس QSPM پرداخته شد. روایی ابزار تحقیق با استفاده از نظر کارشناسان تایید و پایایی آن با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ محاسبه گردید. جامعه مورد بررسی شامل کارشناسان و مدیران سازمان میراث فرهنگی و گردشگری استان به تعداد ۵۰ نفر بود که ۱۷ نفر از آنان به طور هدفمند انتخاب گردیدند. یافته های تحقیق نشان داد از میان راهبردهای چهار گانه برای توسعه­ی گردشگری روستایی از نظر جامعه آماری مورد مطالعه راهبرد­های تهاجمی مناسب­ترین راهبرد می­باشد. با توجه به نتایج ماتریس کمی راهبردی می توان راهبردهای ذیل را به منظور مدیریت هرچه موثرتر گردشگری روستایی درنظر گرفت. ترتیب اولویت راهبردها براساس میزان و وزن کلی آن­ها در اصلاح و حرکت به سمت توسعه­ی پایدار است. برای نمونه راهبرد" بازنگری جهت استفاده بهینه و هدفمند از منافع گردشگری"، جذابیت بالایی به لحاظ اجرای مدیریت گردشگری پایدار روستایی دارد. همچنین نتایج نشان داد که بنابر نظر مدیران و کارشناسان، راهبرد اصلی شناسایی شده، راهبرد بازنگری (WO) با نمره ۶۱/۳ می­باشد.

کلیدواژه ها:

Rural Tourism ، SWOT ، Sustainable Tourism ، Kermanshah province