تولید کود اوره آهسته رهش به سه روش پوشش دهی با روتاری درام، سنتز هیدروژل همزمان و دو مرحله-ای و بررسی عملکرد آنها در کشت گلخانه ای گوجه فرنگی

امروزه به منظور افزایش کارآیی مصرف کودها و کاهش آلودگی محیط زیست، تولید و مصرف کودهای آهسته رهش مورد توجه قرار دارد. هدف از انجام این پژوهش کاربرد سه روش روتاری درام(A)، سنتز هیدروژل همزمان (B) و دو مرحله ای (C) برای کاهش سرعت حلالیت کود اوره با استفاده از نشاسته به عنوان یک منبع ارزان قیمت و سازگار با محیط زیست و بررسی اثر مقایسه‎ای این کودها، بر رشد و پاسخ های تغذیه‎ای گیاه گوجه فرنگی بود. در ابتدا کودها به سه روش سنتز شدند. نتایج نشان داد که میزان رهاسازی اوره پس از ۶ ساعت از کودهای A، B و C در مقایسه با اوره معمولی به ترتیب۲۲/۲۹، ۳۳/۸۷ و ۰۸/۳۲ درصد کاهش یافت. مقایسه روش های پوشش دهی نشان داد که بیشترین مقدار وزن خشک (ریشه و اندام هوایی)، طول ساقه، میزان کلروفیل و تعداد برگ و شاخههای جانبی در تیمار کودی C مشاهده شد. کارآیی مصرف نیتروژن و بازیابی ظاهری نیتروژن در تیمار کودی C به ترتیب ۵۴/۳۶ و ۰۴/۲۷ درصد نسبت به اوره افزایش یافت. بنابراین استفاده از نشاسته به عنوان یک بیوپلیمر طبیعی در ساختار این کودها باعث کاهش اتلاف نیتروژن و آلودگی محیط زیست می شود.

کلیدواژه ها:

پوشش دهی ، روتاری درام ، کود آهسته رهش ، گوجه فرنگی ، نانوکامپوزیت