شناسایی عوامل محدود کننده پیاده سازی حسابداری تعهدی در بخش عمومی (بررسی پژوهش های ایرانی)

بروز بحران های مالی و اقتصادی در دهه های اخیر و نارسایی های نظام حسابداری دولتی در ارائه اطلاعات دقیق و به موقع برای تصمیم گیری و پاسخ خواهی شهروندان سبب شده است تا تحقیقات گسترده ای در زمینه تغییر نظام حسسابداری در بخش عمومی صورت گیرد. گذاری به حسادار تعهدی در بخش عمومی به صورت عملی در دهه ۱۹۹۰ میلادی آغاز شد. این حرکت به دلیل اثبات سودمندی حسابداری تعهدی در بخش عمومی به واسطه مطالعات علمی و تجربه های عملی انجام گرفت. صورت های مالی و گزارش هایی که بر مبنای تعهدی تهیه می شوند، اطلاعات سودمندتری را برای استفاده کنندگان فراهم می آورند. استفاده از مبنای تعهدی باعث افزایش توان ارزیابی عملکرد دوت توسط مردم می شود. جمهوری اسلامی ایران از جمله کشورهای در حال توسعه است که این ضرورت تغییر را درک کرده و تلاش هایی در این مزینه انجام داده است. در این نوشتار ضمن بررسی سیستم تعهدی و نقدی و موانع و محدودیت های گذار به سیستم تعهدی در پژوهش های داخلی، شرایط موجود در سیستم دولتی ایران شرح داده شده و همچنین عوامل عدم پیاده سازی مبنای تعهدی مطرح شده است. در نهایت براساس مطالب مربوطه، پر تکرارترین موانع شناسایی شده در اجرای حسابداری تعهدی در ایران ارزیابی می گردد.

کلیدواژه ها:

مبنای حسابداری ، حسابداری نقدی ، حسابداری تعهدی ، بخش عمومی