تاثیر سیستم های کنترل داخلی بر شدت نوآوری و عملکرد سازمانی، سازمانهای دولتی با اعمال نقش میانجی رهبری تحول آفرین(مطالعه موردی مجموعه استانداری کردستان)

هدف اصلی این پژوهش بررسی میزان تاثیر سیستم های کنترل داخلی بر شدت نوآوری و عملکرد سازمانی، سازمانهای دولتی با اعمال نقش میانجی رهبری تحول آفرین در مجموعه استانداری کردستان می باشد، این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از نوع توصیفی_تحلیلی، به شیوه پیمایشی با رویکرد -علی است. جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل کارکنان مجموعه استانداری کردستان می باشند که نمونه آماری ۱۶۵ نفر است که با استفاده از فرمول کوکران و به روش تصادفی ساده انتخاب شده است. ابزار گرد آوری داده ها پرسشنامه استاندارد می باشد که روایی پرسشنامه ها با استفاده از روایی صوری و تحلیل عاملی(۸۶۴/۰) مورد تایید قرار گرفت و همچنین پایایی آنها با گزارش ضریب آلفای کرونباخ ، تایید شد. در تحلیل داده ها از روشهای آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد که در تحلیل های توصیفی از نرم افزار spssنسخه ۲۱ و در بخش تحلیلهای استنباطی و آزمون فرضیه های پژوهش هم از معادلات ساختاری و نرم افزار لیزرل۸/۸ استفاد گردید ، نتایج حاکی از آنست که، سیستم های کنترل داخلی بر شدت نوآوری و رهبری تحولگرا (تحول آفرین)، تاثیر معناداری دارد، همینطور رهبری تحولگرا (تحول آفرین) و شدت نوآوری بر عملکرد سازمانی تاثیر معناداری دارد و سیستم های کنترل داخلی از طریق نقش میانجی شدت نوآوری بر عملکرد سازمانی تاثیر معناداری دارد همینطور رهبری تحولگرا(تحول آفرین) در تاثیرگذاری سیستم های کنترل داخلی بر عملکرد سازمانی نقش میانجی کننده دارد و در پایان نتایج پژوهش ارائه می گردد

کلیدواژه ها:

سیستم های کنترل داخلی ، شدت نوآوری ، عملکرد سازمانی ، رهبری تحول آفرین