اثربخشی آموزش تاب آوری خانواده بر کیفیت زندگی و سلامت روانی مادران کودکان مبتلا به DKA (کتو اسیدوز دیابتی)

زمینه: دیابت کودکان در خانواد ه فشار و تنش های فراوانی ایجاد می کند و مادران این کودکا ن به عنوان مراقبان اصلی، چالش های عاطفی و روانی زیادیتجربه می کنند . اما آیا آموزش تاب آوری خانواده می تواند بر کیفیت زندگی و سلامت روانی مادران کودکان مبتلا به دیابت موثر باشد؟هدف : هدف از این پژوهش تعیین اثربخشی آموزش تاب آوری خانواد ه بر کیفیت زندگی و سلامت روانی مادران کودکان مبتلا به دیابت بود.روش : این پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه گوا ه بود . جامعه آماری پژوهش کلیه مادران کودکان مبتلا به دیابتساکن شهر ارومیه در سا ل ۱۴۰۱ بودند که از میان آنا ن نمونه ای به حجم ۲۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در د و گروهآزمایش و گواه گمارده شدند . از هر دو گروه پیش آزمون به عمل آمد وگروه آزمایش برنامه آموزش تاب آوری خانواده (حسینی قمی و سلیمی بجستانی،۱۳۹۱ ) را د ر ۹ جلسه دریافت کردند ولی هیچ مداخله ای بر گروه گواه اجرا نشد . ابزار پژوهش حاض ر شامل پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی ( ۱۹۹۶ ) و پرسشنامه سلامت روانی گلدبرگ و هیلر ( ۱۹۷۲ ) بود .یافته ها : داده های جمع آوری شده با استفاده از تحلیل کواریانس چند متغیره مورد تحلیل قرار گرفتند . یافته های پژوهش نشان داد که برنامه آموزش تابآوری خانواده بر کیفیت زندگی و سلامت روانی مادران اثربخش بوده است. (۰۵ / ۰ < P)نتیجه گیری : با توجه به نتایج پژوهش حاضر می توان نتیجه گرفت که برنامه آموزش تاب آوری خانواده می تواند کیفیت زندگی و سلامت روانی را درمادران کودکان مبتلا به دیابت افزایش دهد.

کلیدواژه ها:

آموزش تاب آوری ، کیفیت زندگی ، سلامت روانی ، مادران کودکان دیابتی