بررسی نقش معنویت در خودکشی (مروری بر مطالعات انجام شده در حوزه خودکشی و سلامت روان)

یکی از عوامل اثرگذار بر کاهش خودکشی، معنویت است. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش معنویت در خودکشی با مروری برمطالعات انجام شده در حوزه خودکشی و سلامت روان بود. این پژوهش به لحاظ روش جزو مطالعات مروری و تحلیل اسنادی بود.به منظور بررسی رابطه متغیرهای پژوهش، پس از بیان مسئله موردنظر، پیشینه نظری خودکشی و معنویت مورد بحث قرار گرفت. در ادامهدیدگاه مذاهب مختلف دنیا نسبت به خودکشی بیان شد. سپس به بررسی نقش معنویت و دینداری در کاهش ناهنجاری های روانیازجمله خودکشی پرداخته شد. پس از مرور مطالعات در مورد نقش معنویت در کاهش خودکشی، نوبت به ارائه راهکارهای معنویتجهت کاهش افکار، اقدام و رفتار خودکشی رسید. در این بخش سه راهکار بر پایه نظریه های روانشناسی مثبت نگر ، هوش معنوی کینگو راهکارهای مبتنی بر تعالیم اسلامی مطرح شد. درنهایت، پس از مرور مفاهیم، موضوعات و یافته های مطالعات مرتبط با معنویت وخودکشی، نتیجه این شد که باور و ارتباط با خدا در نقش معنویت و دینداری و در قالب مقابله های مذهبی، تجارب دینی، تعهد دینیبه واسطه خصایصی نظیر صبر، شاکر بودن، نوعدوستی، گذشت و بخشش، درستکاری و صداقت، سختکوشی و توکل و در کنارخلق وخو، متغیرهای ژنتیکی و شخصیت، تجارب زندگی و متغیرهای محیطی منجر به یک ارزیابی شناختی و رفتارهای مقابله ایی در فردمی شود که منجر به دو نوع سلامت روانی مثبت و منفی می شود که در حالت سلامت روانی مثبت معنویت و دینداری منجر به صلح وآرامش، تطابق پذیری، بهزیستی، شادکامی و لذت، امیدواری و خوش بینی، هدف و قصدمندی و قدرت مقابله و سازگاری در زندگیبرای فرد می شود؛ و در مقابل عدم وجود معنویات و دینداری یا وجود آن منجر به سلامت روانی پایین یا منفی نظیر افسردگی، اضطراب،روانپریشی، اختلال شخصیت و خودکشی خواهد شد.

کلیدواژه ها:

خودکشی ، معنویت ، مذهب ، هوش معنوی ، تعالیم اسلامی ، سلامت روانی ، ناهنجاری های روانی ، دینداری