هادی رضایی راد - استادیار و هیات علمی گروه شهرسازی دانشگاه بوعلی سینا
ادریس ولی پور - دانشجوی مهندسی شهرسازی دانشگاه بوعلی سینا

بافت های قدیمی و کهن شهرها و به واسطه ی قدمت تاریخی و وجود عناصر با ارزش تاریخی موقعیت مناسب ارتباطی ، قرارگیری بازار اصلی شهر و قلبتپنده ی اقتصادی آن و ...دارای ارزش و جایگاه منحصر به فردی در ساختار فضایی و کارکردی شهر می باشد. در حالیکه اینگونه بافت ها علیرغم دارا بودنپتانسیل ها و نقاط قوت ، در طول زمان با تحولات متعددی مواجه شده و به تدریج دچار نارسایی و اختلال در ابعاد مختلف کارکردی ، اجتماعی ، اقتصادی وکالبدی ، ارتباطی و زیست محیطی گردیده اند.همزمان با بروز مسائل فوق و تاثیرات آن ها بر حوزه های مختلف ، توجه به بافت های قدیمی و فرسوده و رفعناپایداری آن ها ، به موضوع جدی و محوری در شهرها بدل شده به گونه ای که بازآفرینی شهری با رویکرد توسعه گردشگری به عنوان چاره ای برای حفظ اینگونه بافت های ارزشمند توصیه میگردد زیرا ظرفیت پذیرش کارکردهای اقتصادی را دارد و جریان حفاظت و ابعاد فرهنگی را عاملی برای بازدهی اقتصادیبافت های تاریخی قرار میدهد .این رویکرد بر تداوم تاریخی و استفاده هر چه بهتر از میراث فرهنگی و تاریخی تاکید می ورزد و انجام طرحهای توسعه مجدد وتخریب و دوباره سازیها با رویکرد بازآفرینی امکان معاصر سازی بافتهای تاریخی را در راستای توسعه صنعت گردشگری فراهم میآورد پژوهش پیش رو نظریهها و دیدگاه ها و تعاریف ها و .. در مورد بازآفرینی و بافت های تاریخی و گردشگردی و همینطور ارتباط آن ها با هم آورده شده است.

بازآفرینی ، بافت تاریخی و قدیم ، گردشگری و توسعه