بازآفرینی شهری در محلات تاریخی با تاکید بر رویکردهای فرهنگی (نمونه موردی: محله سنگلج تهران)

در دنیای امروز ، اضمحلال بافت ها ی درونی شهرها ، ازجمله بسیاری شهرهای ایران، در روند رویارویی عامل اقتصاد بازارو زمینه های فرهنگی- هنری، موضوعی جدی و ظاهرا" غیر قابل حل گشته است. که نتیجه آن صدمه زدن به میرا ث شهری و کیفیت محیط های شهری به ویژه در بافت های مرکزی شهرها بوده است. مرمت شهری و در سیر تحول آن ،باز آفرینی شهری ، در پی اتصال و ارتقای ابعاد کالبدی و عملکردی محله های شهری با هدف ایجاد سرزندگی است . بازآفرینی فرهنگ مبنا ، اصلی ترین رویکرد این مفهوم است . در این راستا ، محله سنگلج به عنوان محله ای تاریخی درقلب شهر تهران انتخاب شده است که داخل حصار صفوی شهر بوده و واجد ویژگی های ارزشمند تاریخی و هویت سازبر ای این شهر است که در روند زمان به دست فراموشی سپرده شده است . اکنون این محله با مشکلات عدیده ا یروبروست و کیفیت زندگی برای ساکنان آن در حد پایینی قرار دارد و هیچ رغبتی را نیز در شهروندان بر ای ورود و بازدی داز آن برنمی انگیزاند. این پژوهش به روش توصیفی-تحلیلی انجام گرفته و در جمع آو ری اطلاعات از روش کتابخانه ای، برداشته ای میدانی و مصاحبه مستقیم با ساکنان محله استفاده شده است.. نظر به وجود فرهنگ به عنوان عاملی درون زادر این محله ، پیشنهاد این پژوهش استفاده از رویکرد فرهنگی در بازآفرین ی شهری برای محله سنگلج است. این محله باداشتن پتانسیل های فرهنگی و تاری خی ، قابلیت تبدیل به یک محدوده فرهنگی را داراست. از این رو با اتخاذ سیاستهای پیشنهادی ، برای ایجاد یک بستر فرهنگی در محله ، سعی در افزایش سرزندگی و حیات مجدد به این محله شده است.

کلیدواژه ها:

باز آفرینی شهری ، محلات تاریخی ، فرهنگ ، بازآفرینی فرهنگ مبنا ، محدوده های فرهنگی ، سنگلج