بررسی تاثیر فرآیندهای پیشرفته تصفیه آب و فاضلاب (AOP) بر حذف محصولات آرایشی و بهداشتی و داروها (PPCPs)

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 83

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICSAU08_0904

تاریخ نمایه سازی: 25 اردیبهشت 1402

چکیده مقاله:

محصولات آرایشی و بهداشتی (PPCPs) و داروها به عنوان آلاینده های نوظهور در منابع آبی شناخته شده اند. وجود اینمحصولات حتی در مقادیر بسیار کم (در محدوده میکرو تا نانوگرم) اثرات نامطلوبی بر محیط زیست و بهداشت ایجادمی کند، به همین علت حذف این مواد مورد توجه قرار گرفته است . ازآنجاییکه روشهای متعارف تصفیه آب و فاضلابراندمان مناسبی جهت حذف این ترکیبات ندارند، استفاده از فرآیندهای پیشرفته از جمله ازن و MBR ، UV ، اسمز معکوسکه توانایی حذف مطلوب این ترکیبات را دارند گسترش پیدا کرده است . دراین مقاله با بررسی پژوهشهای انجام شده درجوامع مختلف سعی شده است تا شناختی نسبت به فرآیندهای نوین در راندمان حذف PPCPs بدست آید. براساسمطالعات انجام شده دز ازن بهینه برای حذف کامل (آنتی بیوتیک، داروهای قلبی، مسکن ها، داروهای هورمونی، شیمیدرمانی و حشره کشها و ... در فاضلاب) در حدود (۸mg/lit ۴) است که باید بعد از آن از MBR برای حذف مواد آلیاکسید شده استفاده شود . فرآیند اسمزمعکوس درفاضلاب توانایی حذف (۱۰۰-۹۵) درصدی برای این ترکیبات دارد، اما دراین روش بحث مصرف انرژی بالا، تولید زباله و بازیافت کمتر آب را داریم که نسبت به روش فوق مقرون به صرفه نیست.استفاده از فرآیند اشعه UV برای حذف PPCPs درآب با طول موج ۲۵۴nm و ۱۸۵nm مورد بررسی قرار گرفت و مشخصشد (۴UV(۲۵۴ باعث فتولیز ملکول های آب شده و تولید رادیکال OH کرده که باعث حذف موثر این ترکیبات میشود . با توجهبه هزینه بربودن روشهای پیشرفته و عدم حذف کامل برخی از ترکیبات، بهترین راه آموزش است که باقیمانده مواد داروییو آرایشی درون فاضلاب ریخته نشود و روشهای موثر برای دفع صحیح این مواد در نظر گرفته شود.

کلیدواژه ها:

اکسیداسیون پیشرفته ، محصولات آرایشی و بهداشتی و داروها ، ازن ، UV ، تصفیه آب و فاضلاب شهری

نویسندگان

امیرحسام حسنی

استاد گروه مهندسی محیط زیست، دانشکده محیط زیست و انرژی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

معصومه کرامتی

کارشناسی ارشد مهندسی محیط زیست، دانشکده محیط زیست و انرژی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران