ارزیابی و اولویت بندی انواع روش های مدیریت پروژه های عمرانی با استفاده از تکنیک تاپسیس

گسترش صنایع در کشور و افزایش تدریجی طرح های عمرانی جدید و پروژهای صنعتی و عمرانی نیازمند برنامه ریزی ومدیریت صحیح پروژه ها می باشد. متاسفانه در کشور رویکردهای مدیریت بهینه پروژه ها بخصوص در مباحث عمرانی بسیارمحدود بوده و عموما نادیده گرفته میشود. در این راستا، مطالعه حاضر به منظور بکارگیری و سنجش عملکردی برایرویکردهای مدیریت پروژه و توانمندی آن در پروژه های مختلف عمرانی پرداخته شده است. بدین منظور سعی گردیده تا بامد نظر قرار دادن ۱۰ پروژه زیرساخت شهری در شهر نایین، مهم ترین رویکردها و شاخص های درگیر و موثر در پروژه هایعمرانی استخراج و رابطه ای بین این شاخص ها و مناسب ترین روش مدیریت پروژه برای پروژه های مذکور ارائه شود. برایپیاده سازی چنین مطالعه ای از رویکردهای تصمیم گیری چندمعیاری (MCDM) بر اساس روش TOPSIS بهره گرفته شدهکه بصورت توصیفی- پیمایشی و باهدف پاسخگویی به یک رویکرد کاربردی تهیه گردیده است. برپایه نتایج حاصل از ارزیابی که بصورت سیستم خبره (بصورت پرسشنامه ای) تهیه گردیده، ۸ شاخص موثر در پروژه های عمرانی شامل کیفیتنظام برنامه ریزی، صلاحیت مشاور پروژه، پشتیبانی علمی آکادمیکی، کیفیت طرح پیشنهادی، صلاحیت کارفرما و مدیریتپروژه، تعامل حقوقی و قانونی، صلاحیت پیمانکار پروژه و قدرت اقتصادی و مالی شناسایی گردیده که با ۷ روش اصلیمدیریت پروژه شامل روش امانی، روش سنتی، روش مدیریت اجرا (بر پایه دستمزد)، روش مدیریت اجرا (مشارکت درریسک)، روش طرح و ساخت (کلید گردان)، روش طرح و ساخت (طرح و ساخت توام) و روش ساخت، بهره برداری، انتقالمرتبط میباشند. نتایج حاصل به منظور کاهش خطاهای ارزیابی ضمن بازآرایی ماتریس تصمیم توسط روش TOPSISمورد تحلیل در ۵ سطح قرار گرفته و میزان تاثیر (ضرایب تاثیر) هر عامل و روش نیز تهیه شده است. با توجه بهدستاوردهای این مطالعه، مناسبترین روش مدیریت پروژه و تاثیرگذارترین شاخص های ارزیابی (تحقق پذیری) برای هرپروژه تهیه شده است.

کلیدواژه ها:

مدیریت ساخت ، پروژه عمرانی ، تاپسیس ، تصمیم گیری چندمعیاره