بررسی شاخصه های چیدمان فضا در فضاهای درونی خانه قدیری رشت

نقش چیدمان فضا همواره بر الگوهای رفتاری و عملکردهای فضایی به شیوه متقابلی تاثیرگذار بوده است و توجه به آن درروند طراحی، سبب جلوگیری از برخی مشکلات آسایش محیطی و فرهنگی ساکنان بنا می شود؛ این در حالی است کهاگر انگیزه اصلی طراح معمار توجه به فرهنگ زمینه موجود باشد آنگاه شناخت و تسلط بر مولفه های گوناگون عملکردفضاهای کاربریها در زمینه کالبدی گذشته با نگرش تطبیق و تحول آن با وضع موجود، ضرورت می یابد. شهر رشت باداشتن و حفظ بناهای شاخص در سده های اخیر، نمونه های متعددی از شیوه های معماری متاثر از ویژگی های منطقهخود را داراست. یکی از این بناها، خانه قدیری است که مربوط به دوره اواخر قاجار و اوایل پهلوی اول است و تا کنون نیزمورد استفاده قرار گرفته است. در پژوهش حاضر سوال این است که چهار شاخصه اصلی چیدمان فضا از قبیل دسترسی،عمق، همپیوندی و زاویه دید، در این خانه تاریخی چه ویژگی هایی دارند؟ و کدام از این شاخصه ها با فضاهای خصوصی وعمومی آن، مرتبط ترند؟. مسیر پژوهش در این راستا، ابتدا با مطالعات کتابخانه ای در دو حوزه چیدمان فضا و مفاهیمعملکرد فضاهای درونی منطقه مورد نظر، انجام گرفته و سپس با برداشت میدانی از خانه قدیری و تحلیل آن از منظرمولفه های چیدمان فضا به وسیله نرم افزار UCL Depthmap ۱۰ انجام شده است. در نهایت به روش توصیفی- تحلیلی، بر تطبیق خروجی نرم افزار و ویژگی های عملکرد فضاهای درونی بنای موجود در راستای سوالات تحقیق پرداخته شد. درنتیجه به نظر می رسد شاخصه دسترسی و هم پیوندی بین دو طبقه همکف و اول از بنا دارای اختلاف بیشتری است اماشاخصه عمق دو طبقه به یکدیگر نزدیکر می باشد. همچنین در فضاهای طبقات میزان کمینه و بیشینه شاخصه ها بهنسبت زیادی منطبق بر نوع خصوصی و عمومی آنها بوده است.

کلیدواژه ها:

چیدمان فضا ، عملکرد فضا ، فضای درونی ، خانه قدیری