مریم باورساد - کارشناس ارشد معماری
وحید غفاری - کارشناس ارشد معماری
محمد رحمانی قصبه - دکتری تخصصی معماری دانشگاه برلین آلمان، عضو هیات علمی دانشگاه شهاب دانش، قم، ایران

معماری بیونیک به مفهوم الهام پذیری از طبیعت در طراحی بنا می باشد. بیونیک، به معنای زیستارشناختی یا به کارگیریاندام های ساختگی طبیعت می باشد .دیدگاه بیونیک در طراحی معماری در حوزه های مختلفی صورت می گیرد،گاه جنبه زیباشناسیپروژه، گاه سازه، گاه مسائل اقلیمی و گاه راهکارهای عملکردی هدف طراح در این زمینه بوده اند. در طول تاریخ تکامل، هرگاه مسیرحرکت بشر از رفتار طبیعت فاصله گرفته، سبب شده است پدیده های مشهودی به عنوان آسیبهای طبیعی یا معضلات ویژه پدید آیند.پیروی او از طبیعت در آثار مهندسی و هنر معماری دیده می شود که موجب خلق آثار بسیار زیبا و گوناگونی شده است. بیونیک که بهآن بیومتریک یا مهندسی خلاق زیستی هم میگویند کاربرد سامانه ها و روشهای بیولوژیکال موجود در طبیعت در سیستم هایمهندسی و فناوریهای مدرن است. طراحان برای استفاده و تقلید از فرم های طبیعی تا کنون دو شیوه را به کار برده اند: ۱)هدفطراح فقط تقلید از ظاهر خارجی فرم های طبیعی باشد که در این صورت ساختمان ها فقط بازتابی از زیبایی ظاهری موجود درطبیعت محیط اطراف می باشند. ۲( طراح از فرآیندهایی که فرم های طبیعی را شکل داده اند، برای خلق طرح های جدید الهام میگیرد. به طورخلاصه، برای توسعه معماری بیونیک در ساختمانهای بیونیک باید از قوانین طبیعت پیروی کند و به آنها احترام بگذارد.برای توسعه و پرورش فرم های معماری که در طبیعت یافت میشوند، قوانین اساسی وجود دارد که میتوان آنها را در اغلب ساختمانهای بدیع و نوین به کار برد.

بیونیک ، معماری بیونیک ، فرم های طبیعی ، کیفیت محیط ، طبیعت