امکان سنجی کاربست مولفه های رویکرد پدافند غیرعامل در طراحی ساختمان های بلندمرتبه مسکونی شهر تهران به منظور ارتقاء احساس امنیت ساکنین

امروزه در کلانشهر تهران به دلیل افزایش روز افزون جمعیت، کمبود زمین های بایر و افزایش قیمت زمین میل به بلند مرتبهسازی (خصوصا در کاربری مسکونی) در میان معماران،شهرسازان و برنامه ریزان شهری روز به روز در حال افزایش است. با اینحال با توجه به موقعیت استراتژیک و خاص شهر تهران به عنوان پایتخت سیاسی کشور ایران، احساس امنیت ساکنین در زمانبحران اهمیت بسزایی دارد که در این راستا یکی از رویکردهای کاربردی به جهت ارتقا حس امنیت در حوزه معماری و شهرسازیرویکرد پدافند غیرعامل و راهبردهای آن می باشد. این پژوهش که از نوع تحقیقات کیفی بوده، از نظر هدف کاربردی و از نظرروش شناسی توصیفی-تحلیلی می باشد و در پی بررسی امکان سنجی چگونگی کاربست رویکرد پدافندغیرعامل در طراحیساختمان های بلند مرتبه مسکونی در شهر تهران به منظور افزایش احساس امنیت ساکنین است. بر اساس نتایج پژوهش ازجمله راهبردهای تاثیرگذار به منظور افزایش احساس امنیت ساکنین ساختمان های بلندمرتبه مسکونی بر اساس رویکرد پدافندغیرعامل می توان به طراحی فضای باز اطراف برج ها به صورت خوانا، عدم استفاده از عناصر الحاقی در نمای ساختمان هایبلندمرتبه مسکونی، تعبیه پناهگاه ها و فضای امن در محدوده برج های مسکونی و طراحی فضاهای چندعملکردی در محدودهبرج های بلندمرتبه مسکونی اشاره نمود.

کلیدواژه ها:

ساختمان بلند مرتبه ، مسکن ، پدافند غیرعامل ، احساس امنیت ، شهر تهرا ن