طراحی و معماری فضای مدرسه بر اساس پشگیری وضعی از جرم در ایران

پیشگیری از جرم از طریق طراحی محیطی، به عنوان یکی از ابزارهای پیشگیری وضعی مطرح است. فضای آموزشی و مدارس درایران، هم جرمزاست و هم آماج برخی از جرایم واقع میشود. توجه به معماری و طراحی فضای آموزشی بر مبنای اصول تربیتی و جرم-شناسی میتواند تا حدود زیادی از وقوع بزهکاری در این محیط ها بکاهد. پژوهش حاضر به دنبال ارائه ی مولفه هایی است که بر مبنای آن-ها میتوان، طراحی مدارس در ایران را به گونه ای شکل دارد که در نهایت به اهداف پیشگیری وضعی از جرایم بتوان دست یافت. استفادهاز رنگها، تجهیزات ساختمانی متناسب با شیوه ی آموزش، بهره گیری از اصول طراحی فضای آموزشی برای بهبود یادگیری و ایجاد فضایآرامش بخش برای ایجاد حس امنیت، از مهمترین اصولی است که در طراحی فضای مدارس در ایران باید مورد استفاده قرار بگیرد. ارتباطبین وقوع جرایم و برخی از رفتارهای بزهکارانه یا متخلفانه در مدارس با نوع طراحی محیطی مدارس از جهت مکانگزینی و نوع بنا وساختمان و بهره گیری از فضاهای مختلف آموزشی سبب میشود که برای پیشگیری از جرایم با توسل به نظریه ی پیشگیری از جرم ازطریق طراحی محیطی بتوان متوسل شد و بر اساس نسل های مختلف این نظریه که به همبستگی اجتماعی بین محیط و رفتار اشاره می-کند اقدام به گزینش راه حل هایی نمود.

کلیدواژه ها:

طراحی محیطی ، پیشگیری وضعی. بزهکاری اطفال و نوجوانان. احساس امنیت