بررسی اثرات پارامترهای مقاومت ترشی تر پتانسیل رمبندگی خاک های لسی بهسازی شده با سیمان و آهک

خاک های لسی, به خاک های غیر اشباعی اطلاق می شود که در هنگام اشباع شدن دچار کاهش حجم قابلتوجهی شده و منجر به نشست های ناگهانی زیاد در اثر افزایش رطوبت و به تبع آن سبب بروز شکست ها و ترک هایسازه ای می گردند. با توجه به اهمیت پروژه های عمرانی نظیر سدها و کانال ها و ساختمان ها در محل وجود این نوع ازخاک ها و مشکلات عدیده به وجود آمده برای پروژهای فوق, لزوم تحقیق و بررسی بیشتر این نوع از خاک ها مد نظر قرارگرفت. در این تحقیق با انجام آزمایشات دانه بندی و حدود اتربرگ و تراکم و برش مستقیم و تحکیم به شناسایی وبررسی پارامترهای مقاومتی پرداخته شده و سپس اثر استفاده از افزودنی های سیمان و آهک در تثبیت خاک های لسیمورد بررسی قرار گرفته است. در آزمایشات انجام شده آهک و سیمان به تنهایی و یا به صورت نسبت های ترکیبی دردرصدهای مختلف به خاک اضافه شده و برای زمان های متفاوت. نمونه های تثبیت شده عمل آوری گردیده و اثر افزودنیهای فوق بر پارامترهای مقاومتی خاک مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصله نشان می دهد که با گذشت زمان تحت اثرافزودنی هاء پتانسیل رمبندگی کاهش شدیدی پیدا کرده و با افزایش درصد سیمان و آهک میزان چگالی خشک ماکزیممکاهش پیدا کرده ولی میزان رطوبت بهینه افزایش یافته است. همچنین میزان حد روانی و شاخص خمیری کاهش پیداکرده ولی حد خمیری افزایش می یابد. در ضمن نتایج آزمایش برش مستقیم حاکی از افزایش مقاومت برشی خاک بهدلیل افزایش پارامترهای چسبندگی و زاویه اصطکاک داخلی می باشد.

کلیدواژه ها:

خاک لس ، مقاومت برشی ، زاویه اصطکاک داخلی ، چسبندگی ، نشانه خمیری