تعیین ایزوترم های جذب یون کروم شش ظرفیتی بر روی نانو جاذبمغناطیسی عامل دار

در تحقیق حاضر به منظور حذف یون کروم شش ظرفیتی از نمونه پساب، نانو ذره مغناطیسی عامل دار جدید سنتزشد. این جاذب جدید از اتصال پلیمرهای دی متیل آکریل آمین و آلیل آمین بر روی سطح نانو ذره مغناطیسی ازطریق حد واسط تری مرکاپتو تری متوکسی سیلان سنتز می شود. تعیین خصوصیات جاذب عامل دار از روش هایطیف سنج مادون قرمزتبدیل فوریه، تجزیه عنصری، میکرسکوپ الکترونی روبشی و میکرسکوپ الکترونی عبوری بررسی می گردد. مقدار PH بهینه جذب یون کروم برابر ۴ و ظرفیت ماکزیمم جذب برابر ۳۸/۶۱ میلی گرم بر گرم برای جاذب تعیین گردید. ایزوترم های جذب از قبیل لانگمویر، فرویندلیچ و ردلیش پترسون مدل سازی شد. با توجه به مقدار g در ردلیش پترسون که برابر ۰/۹۸ می باشد ایزوترم لانگمویر بهترین مدل جذب می باشد

کلیدواژه ها:

کروم ، نانو جاذب مغناطیسی ، ایزوترم جذب