توسعه سواحل مکران در جایگاه مرکز هویت ساز و الهام بخش جمهوری اسلامی ایران

دریا و نقش آن در اقتصاد و سیاست کشورها غیرقابل انکار و توجه به آن ضروری است. تاریخ جهان گواهی می دهد که راهبرد دریاگرایی و اتصال به آب های آزاد اقیانوسی، با تفوق منطقه ای و جهانی یک کشور رابطه معناداری داشته است. نوار ساحلی مکران در جنوب شرق ایران، موهبت این امتیاز راهبردی است که از پشتوانه نظری قدرت ژئوپلیتیک آلفرد ماهان و همچنین تصریح اسناد بالادستی و سیاست های کلی جمهوری اسلامی ایران در طول دهه های اخیر برخوردار می شود. هرچند نوعی غفلت ملی و توطئه خارجی قدرت های استعماری، فرصت های متعدد اقتصادی، فرهنگی، امنیتی و بین المللی را به ورطه فراموشی تاریخی کشانده و برداشت اذهان عمومی و نخبگانی از این منطقه را چالش برانگیز متصور ساخته است. پژوهش حاضر با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی و مبتنی بر ادبیات اقتصاد توسعه و قدرت نرم، مدل پیشرفت و آبادانی مطلوب در منطقه مکران را ملزم به عناصر هویت سازی ملی و الهام بخشی بین المللی می داند. این مهم بدان معناست که خصوصیات وضعیت موجود این منطقه و تصویر مطلوب از آن، ظرفیت آن را دارد که معرف الگوی اسلامی- ایرانی پیشرفت در کنار همه مدل های توسعه در تجربیات موفق بین المللی باشد. البته باید دقت داشت که اشتراک راهکارهای حاصل شده از پژوهش حاضر نشان می دهد که این الگوی هویت ساز و الهام بخش در توسعه منطقه ای مکران مستلزم ارکان مردم محوری، اقتصاد پایگی و تناسب با روندهای منطقه ای و جهانی است. چه بسا آنکه بی توجهی به چنین برداشتی از توسعه سواحل مکران می تواند تکرار نوعی از توسعه تک بعدی و آغاز ناهنجاری های محلی و تصویر نامطلوب بین المللی برای جمهوری اسلامی ایران باشد

کلیدواژه ها:

توسعه ، مکران ، جمهوری اسلامی ایران ، الهام بخشی ، هویت ملی.