بهینه یابی سطح مقطع و توپولوژی سازه ها از طریق الگوریتم ژنتیک و بررسی تأثیر روش های گوناگون اپراتور جهش در روند بهینه یابی

در طی سالیان اخیر، مقالات و تحقیقات متعددی برای بهبود نتایج و افزایش سرعت محاسبات در روند بهینه یابی براساس الگوریتم ژنتیک انجام شده است. این مسئله سبب بروز ساختارهای مختلفی در مراحل مختلف بهینه یابی باGA شده است. یکی از این مراحل، اپراتور جهش می باشد که روش های مختلفی برای چگونگی اعمال آن پیشنهاد شده است. در این مقاله ابتدا روند حل مسئله بهینه یابی سطح مقطع و توپولوژی سازه ها تشریح و در ادامه روش های مختلف اپراتور چهش به اختصار ارائه و در حالت های مختلف با هم مقایسه شده است. معیار مقایسه برای سنجش برتری هر یک از این روش ها، سیر همگرایی در روند بهینه یابی از طریقGA است. در تحقیق به عمل آمده سعی شده است تا شرایط یکسان برای مقایسه روش های گوناگون برقرار شود. به همین منظور کلیه اپراتورهای دیگر GA در روند بهینه یابی ثابت در نظرگرفته شده است. در نهایت برای مقایسه از مثال های رایج در بهینه یابی وزن و توپولوژی سازه های خرپایی استفاده شده است

کلیدواژه ها:

بهینه یابی ، الگوریتم ژنتیک ، سطح مقطع ، توپولوژی ، اپراتور جهش