اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر همدلی عاطفی در زنان متاهل

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر همدلی عاطفی در زنان متاهل انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون انجام گرفت. جامعه آماری این پژوهش شامل زنان متاهل مراجعه کننده به مراکز مشاوره ای شهر تهران در سال ۱۴۰۱ بودند. از میان ۳۰ زن با نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. در این مطالعه با استفاده از پرسشنامه همدلی عاطفی استفاده شد. سپس آزمودنی های گروه آزمایش به مدت ۸هفته، هر هفته در یک جلسه درمان ۶۰-۹۰ دقیقه ای درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش را دریافت نموده اند و گروه کنترل مداخله خاصی را دریافت ننمودند. پس از مداخله آزمایشی از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که میانگین نمره همدلی عاطفی در پس آزمون نسبت به پیش آزمون در گروه آزمایش معنادار بوده است. بنابراین نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر همدلی عاطفی در زنان متاهل تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، همدلی عاطفی ، زنان متاهل.