ضوابط وقواعد تفکیک و افراز از جنبه معماری و آئین نامه اجرائی قانون اراضی شهری و امور ثبتی

سال انتشار: 1401
محل انتشار: هشتمین کنفرانس ملی فناوری های نوین در مهندسی عمران ، معماری و شهر سازی
کد COI اختصاصی: RCEAUD08_177
زبان مقاله: فارسی
تعداد مشاهده: 216

نویسندگان

کارشناس کنترل طرح های معماری معاونت شهرسازی و معماری شهرداری شیراز، شیراز، ایران

چکیده

امروزه با امکان دسترسی آسان و ارزان به برنامه های مختلف کامپیوتری، استفاده از فناوری سیستمهای اطلاعات جغرافیایی نیز همگانی، و شرایط فراهم شده حتی به کاربران مبتدی امکان میدهد که نقشه های پیچیده جغرافیایی را بر هم منطبق نموده و بهترین مکان مورد نیاز را انتخاب نمایند. ویژگی با ارزشی که این سیستمهای را از دیگر سیستمهای اطلاعاتی جدا می کند، توانایی بکارگیری توام داده های مکانی (Spatial data) و توصیفی(Non spatial data) است. از نظر برنامه ریزان شهری و روستایی، متخصصان زیست محیطی و دیگر کاربران GIS، این گونه سیستمها ابزاری برای تشخیص داده های جغرافیایی و ترکیبهای مختلف آنها ( با توجه به منابع گوناگون، کنترل و ارزیابی شرایط زیست محیطی و مدل سازی با پیش بینی پیامدهای تغییرات انسانی در محیط زیست) می باشد. از آنجا که مرگ شهرسازی در چنین چارچوب محدودی حتمی است زندگی آینده شهرسازی فقط متکی به نقشه های تخصصی است که بر اساس مطالعات و شناخت علمی تهیه و در GIS با اهداف تعریف شده ذخیره و شکل می گیرد. از سویی تفکیک عبارت است از مقرات محلی، که استانداردها و شرایط تفکیک یک قطعه زمین را مشخص می کند. به طور کلی فرایند تقسیم یک زمین به قطعات مناسب برای احداث قانونی بناهای مسکونی، تجاری و یا صنعتی تفکیک زمین اطلاق می گردد. از سویی افراز در مقابل اشاعه است و مبنای آن، این است که مال غیر منقولی را که مشاع بین دو یا چند شریک است، نسبت به سهم آنان جدا کننده و برای هر یک از آنان سند، مالکیت جداگانه صادر نمایند. در این پژوهش به بررسی سامانه اطلاعات مکانی (GIS) به عنوان ابزاری مناسب جهت تفکیک و افراز کلانشهر شیراز پرداخته شده و تلاش شده است از اطلاعات افراد خبره جهت ارزیابی مزایا و معایب آن بهره برده شود و نهایتا نتایج در قالب جداول و نمودارهای مختلفی ارائه شده است.

کلیدواژه ها

کلمات کلیدی: قانون اراضی شهری، امور ثبتی، ضوابط وقواعد تفکیک و افراز، جنبه معماری، برنامه ریزان شهری.

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.