بررسی رابطه خودآگاهی و تنظیم هیجانی با بخشودگی بین فردی(مورد مطالعه: دانش آموزان دختر شهر سردشت)

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه خودآگاهی و تنظیم هیجان با بخشودگی بین فردی در دانش آموزان صورت گرفت. روش کار: این پژوهش از جمله طرح های توصیفی- همبستگی بود. جامعه پژوهش کلیه دانش آموزان دختر پایه متوسطه اول شهر سردشت در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ را شامل می شد. حجم نمونه براساس جدول نمونه گیری مورگان ۳۰۰ نفر برآورد شد که به صورت تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش پرسشنامه و با استفاده از نرم افزار SPSS-۲۴ و روش همبستگی پیرسون و رگرسیون همزمان مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. بحث و نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان داد که احساس شرم به صورت معکوس (p<۰/۰۱) و احساس گناه به صورت مستقیم (p<۰/۰۵) قادر به پیش بینی بخشودگی بین فردی می باشند؛ همچنین راهبردهای پذیرش (p<۰/۰۱) و دیدگاه گیری (p<۰/۰۵) به صورت مستقیم و راهبردهای سرزنش خود، سرزنش دیگران و نشخوار فکری (p<۰/۰۵) به صورت معکوس قادر به پیش بینی بخشودگی بین فردی بودند. با توجه به نتایج پژوهش، نقش پیش بینی کنندگی ابعاد عاطفه خودآگاه و راهبردهای شناختی تنظیم هیجان در بخشودگی بین فردی دانش آموزان مورد تایید قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

خودآگاهی ، راهبردهای شناختی تنظیم هیجان ، بخشودگی بین فردی