راضیه خانمحمدی - استادیار گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه ارومیه، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی
داریوش خواجوی - دانشیارگروه تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه اراک، اراک، دانشگاه اراک،گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی

شیوع بیخوابی که با ناتوانی مداوم در به خواب رفتن و یا حفظ خواب مشخص میشود با باا رفتن سن افزایش مییابد.هدف این پژوهش بررسی تاثیر ”تمرین سبز” بر بهبود کیفیت خواب سالمندان زن غیرفعال شهر اراک بود. شرکت کنندگان ۴۵ نفر سالمند زن باای ۶۰ سال با کیفیت خواب ضعیف ساکن شهر اراک بودند که به صورت داوطلبانه در تحقیق شرکت کردند. آنها بنا به تمایلشان برای شرکت در پروتکل تمرینی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. گروه تجربی تمرینات را به مدت ۱۰ هفته و هفتهای سه جلسه انجام دادند که مدت زمان هر جلسه تمرینی ۶۰ دقیقه بود. دادههای پیش آزمون و پس آزمون به دست آمده از طریق پرسشنامه سنجش کیفیت خواب پیتزبورگ (PSQI) با استفاده از آزمون t همبسته و مقایسه پس آزمون دو گروه با استفاده از t مستقل تجزیه و تحلیل شد. یافته ها نشان داد گروه تجربی افزایش معنیداری در بهبود کیفیت خواب از پیش آزمون به پس آزمون داشتند (۰۵.۰.(P≤گروه تجربی افزایش معنیداری در کیفیت خواب(کل)، کیفیت ذهنی خواب، کارایی خواب معمول، کل مدت زمان خواب، اختال عملکرد روزانه، مدت زمان ازم برای به خواب رفتن نسبت به گروه کنترل داشت(۰۵.۰.(P≤اما تفاوت معنیداری بین دو گروه در اختاات خواب،استفاده از داروی خوابآور وجود نداشت.به طور کلی نتایج این تحقیق نشان داد سالمندان با مشکات خواب میتوانند با شرکت درتمرین سبز، کیفیت خواب خود را بهبود بخشند.

تمرین سبز، ، سالمند، غیرفعال، کیفیت خواب.