روش های سلول زدایی بافت به منظور دستیابی به داربست های بیولوژیکی
- سال انتشار: 1401
- محل انتشار: پنجمین همایش بین المللی زیست شناسی و علوم زمین
- کد COI اختصاصی: BIOLOGY05_140
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 783
نویسندگان
گروه زیست شناسی ، دانشکده علوم ، دانشگاه محقق اردبیلی ، اردبیل ، ایران
گروه زیست شناسی ، دانشکده علوم ، دانشگاه محقق اردبیلی ، اردبیل ، ایران
گروه بیوفیزیک، دانشکده فناوری های نوین، دانشگاه محقق اردبیلی ، نمین ، ایران
گروه زیست شناسی ، دانشکده علوم ، دانشگاه محقق اردبیلی ، اردبیل ، ایران
چکیده
داربست های بیولوژیکی متشکل از ماتریکس خارج سلولی (ECM) به طور گسترده ای در مطالعات پیش بالینی حیوانات و در بسیاری از کاربردهای بالینی برای ترمیم و بازسازی بافت ها استفاده می شود. اخیرا۰ ساختارهای ECM سه بعدی برای استفاده در کاربردهای مهندسی کل اندام مورد بررسی قرار گرفته است.داربستهای ECM با سلولزدایی بافتهای پستانداران تهیه میشوند و ECM نشانه های بیولوژیکی طبیعی را فراهم میکند. حفظ ماده اصلی ECM در طول فرآیند سلول زدایی از نظر تئوری منجر به داربست ایده آل برای بازسازی بافت می شود.با این حال، همه روشهای سلولزدایی همواره ECM را تا حدی مختل میکنند. سلول زدایی بافت ها و اندام ها برای تولید داربست های زیستی ECM نیازمند تعادل بین حفظ ساختار ECM بومی و حذف مواد سلولی مانند DNA، میتوکندری، لیپیدهای غشایی و پروتئین های سیتوزولی است. این اجزای سلولی باقیمانده می توانند یک پاسخ التهابی نامطلوب ایجاد کنند و اگر به اندازه کافی حذف نشوند، از بازسازی سازنده جلوگیری می کنند.بسیاری از متغیرها از جمله تراکم سلولی، چگالی ماتریکس، ضخامت و مورفولوژی می توانند بر میزان سلول زدایی بافت و اندام و در نتیجه یکپارچگی و خواص فیزیکی داربست ECM حاصل تاثیر بگذارند. این بررسی تکنیکهای سلول زدایی را که در حال حاضر مورد استفاده قرار میگیرند، و اثرات این تکنیکها بر پاسخ میزبان به مواد را توصیف میکند.کلیدواژه ها
مهندسی بافت ، داربست بیولوژیک ، سلول زدایی ، انواع داربست ، ماتریکس خارج سلولیمقالات مرتبط جدید
- حکمرانی دریایی ایران به عنوان یک سیستم پیچیده: تحلیل جغرافیای سیاسی با رویکرد هوش مصنوعی و هوش مکانی
- تبیین سناریوهای آینده تقسیمات استان تهران
- آسیبشناسی حمل و نقل و مدیریت ترافیک در شهرداری های نوظهور ایران
- معایب و مشکلات برنامهریزی و سیاست گذاری حوزه فرهنگ شهری در ایران
- سیاست گذاری بهینه در حوزه ترافیک شهری با استفاده از تکنولوژی های هوش مصنوعی
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.