ارائه چارچوب مفهومی رقابت پذیری در صنعت خدمات ورزشی ایران

پزوهش حاضر در صدد ارائه چارچوب مفهومی رقابتپذیری در صنعت خدمات ورزشی ایران بود. روش تحقیق از نوع کیفی با رویکرد تحلیل سیستماتیک میباشد. جامعه آماری پژوهش شامل جامعه انسانی (مدیران و کارشناسان باشگاه های خدماتی، اساتید دانشگاه با تخصص بازاریابی ورزشی) و جامعه اطلاعاتی (منابع علمی، اسنادی و کتابخانه ای با موضوع رقابت پذیری) بود. نمونه آماری به تعداد قابل کفایت بر مبنای اشباع نظری به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب شدند ۱۷) نفر و ۵۶ سند). ابزارهای پژوهش شامل مطالعه کتابخانه ای نظاممند و مصاحبه نیمه ساختاریافته بود. روایی ابزار با استفاده از روشهای روایی سنجی کیفی مطلوب ارزیابی شد (روایی محتوایی). از روش کدگذاری و چارچوب بندی مفهومی برای تحلیل یافته ها استفاده گردید. چارچوب تحلیلی ارائه شده شامل ۵ حیطه کلی شامل مدیریت بازار، ساختار بازار، قابلیت بازار، اکوسیستم بازار و رقابت پذیری بازار میباشد. مدل مفهومی برخاسته از چارچوب کدها به صورت یک سیستم فرایندی از اکوسیستم بازار و مدیریت بازار تا رقابت پذیری پایدار خدمات ورزشی شناسایی شد. بنابراین میتوان گفت که غفلت از هر یک از عناصر یا مولفه ها میتوان به برهم خوردن نظم و تعادل نسبی در ساختار رقابتی بازار خدمات ورزشی ایران شود. از اینرو بازار خدمات ورزشی نیازمند توسعه یافتگی محیط کسب و کار و مدیریت بازار خدمات ورزشی در جهت رقابت پذیری پایدار میباشد.

کلیدواژه ها:

مدیریت بازار ، رقابت پذیری ، خدمات ورزشی ، صنعت ورزش