زهره یوسفی فرد بادی - دانشجوی جغرافیا برنامه ریزی شهری گرایش نوسازی بهسازی، دانشگاه پیام نور، اصفهان،ایران.

با توجه به برنامه ریزی صحیح کاربری اراضی که جزئی از برنامه ریزی شهری است و با توجه به ویژگیهای اجتماعی ، اقتصادی، فرهنگی و زیست محیطی وغیره می توان در جهت تامین رفاه و حفظ و توسعه پایدار شهر و محیط اطراف آن قدم برداشت تا محیطی امن و سالم برای شهروندان داشته باشیم .هدف اصلی پژوهش حاضر، ارزیابی کمی و کیفی کاربری اراضی شهر نطنز می باشد از اهداف دیگر این پژوهش می توان به شناخت و مطالعه وضع موجود کاربری ها در سطح شهر و نحوه توزیع و استقرار کاربریها ،کشف نارساییها و کمبودهای هر یک از کاربری ها اشاره کرد. نوع پژوهش حاضر توسعه ای - کاربردی است و روش تحقیق به صورت اسنادی - تحلیلی پیمایشی است ؛ برای حصول به این منظور با اتکاء بر اسناد و مدارک، مشاهده و ادارک به ارزیابی کمی و کیفی کاربری اراضی شهر پرداخته شد. بعد از آن کاربری های موجود با استانداردها و سرانه ها به لحاظ کمی و کیفی مقایسه ، ارزیابی مورد تحلیل قرار گرفت .نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد سطح کمی اکثر کاربری های شهر نطنز از وضعیت مناسبی برخورداراست ، در سطح کیفی نیز کارکردهای مذکور در وضع مناسبی قرار دارد. در کل شهر نطنز به لحاظ ارزیابی کمی و کیفی به غیر از برخی کاربری هادر سطح نسبتا خوبی قرار دارد.

کاربری اراضی شهری، ارزیابی کمی ، ارزیابی کیفی ، شهر نطنز