ابراهیم دیناری - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهارایران

هدف اصلی این پژوهش بررسی بررسی ساختاری و محتوایی مثنویهای ملک الشعرا محمدتقی بهار است روش پژوهش به صورت کتابخانهای و اسنادی میباشد ملک الشعرای بهار، شاعری فراخ اندیش و نوآور است که هرچند در ترکیب کلام و قوالب و قوافی بیش و کم همان شیوه شعرای سلف را پی می،گرفت با ژرف نگری در مضمون آفرینی و نیز به کارگیری واژه ها و اصطلاحات نوساخته زمان خود توانست سبکی نو ابداع کند به طوری که در این شیوه گفتار کمتر شاعری توانست با او برابری کند بررسی ساختاری و محتوایی سرودههای یک شاعر، ضمن نشان دادن ویژگیهای شعری سبک دوره خاص موجب درک بهتر از سبک فردی وی نیز میشود. در این پژوهش تلاش بر این بوده است که مثنوی های بهار چه از لحاظ ساختار و چه از لحاظ محتوا ومضامین شعری بررسی .شود ملک الشعرای بهار از جمله مثنوی سرایان خوش قریحه مکتب بازگشت است که متاسفانه جامعه ادبی کمتر با مثنوی های وی آشناست مثنوی های بهار، چه از نظر ساختار و چه از نظر مضامین حائز خصوصیات منحصر به فردی است که به شعر وی ویژگیهای سبکی خاصی بخشیده است دقت در گزینش ،واژگان به کارگیری آرایه های ادبی مضامین سیاسی و اجتماعی و مسائلی از این دست مثنوی های بهار را متمایز میکند در پایان نامه حاضر به روش کتابخانه ای به بررسی ساختاری و محتوایی مثنوی های ملک الشعرای بهار پرداخته شده .است مثنوی های بهار انعکاسی از اوضاع سیاسی و اجتماعی جامعه است. از مضامین عمده مثنوی های بهار موضوعات سیاسی - اجتماعی و مضامین اخلاقی است صنایع بدیعی مثنوی های بهار بیشتر لفظی است؛ صنایعی از قبیل ،تکرار ،اشتقاق و انواع ..جناس همچنین در حوزه صنایع معنوی به موارد ساده ای چون تضاد و مراعات نظیر اعتنا داشته است.

ملک الشعرای بهار ،مثنوی، سبک شناسی ،خصایص زبانی ،خصایص ادبی، خصایص فکری