آرمان منتظریان - کارشناسی عمران، دانشگاه رازی کرمانشاه-دانشکده فنی و مهندسی-گروه عمر
نگین حقیقت

با توجه به اهمیت روز افزون به کارگیری مصالح سبک در صنعت ساختمان، جهت کاهش بار مرده و در نتیجه کاهش نیروی زلزله وارد بر سازه در کشور های زلزله خیز مانند ایران، اهمیت کاهش وزن بتن به عنوان یکی از مصالح پر مصرف، بر همگان مشخصاست. بنابراین جایگزینی بتن معمولی با بتن سبک گامی موثر در راستای تحقق این هدف تلقی خواهد شد. در این پژوهش با بکارگیری بتن سبک سازه ای، عوامل موثر بر سه فاکتور مقاومت و دوام بتن سبک مورد بحث وبررسی قرارخواهد گرفت. در این مقاله نتایج حاصل از طرح اختلاط ١۰۰ نمونه مکعبی با ابعاد 10×10×10سانتیمتر مکعب مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. در بررسی عوامل موثر بر مقاومت، میزان استفاده از سبک دانه، نسبت آب به سیمان و مدول نرمی ماسه بعنوان پارامترهای متغییر در نظر گرفته شده اند. به منظور دست یابی به روانی در بتن تازه، قبل از اختلاط مصالح، آب مورد نیاز سبکدانه ها تامین شده است تا با نسبت آب به سیمان کمتر روانی بهتری کسب گردد. نتایج آزمونه ها نشان میدهد که در بتن سبک بر خلاف بتن معمولی، ماتریس سیمان یا همان ناحیه انتقال نقش بسزایی در مقاومت نمونه ها ندارد، بلکه میزان سبکدانه و دانه بندی آنها از اهمیت بیشتری برخوردار است. این تفاوت از ضعف سبکدانه ناشی می شود. دیگر نتایج تحقیق در عوامل موثر بر دوام بتن سبک حاکی از آنست که جذب آب موئینه در بتن سبک بیشتر از بتن معمولی بوده که عمده ترین عوامل این اختلاف، تخلخل و جذب آب سبکدانه ها میباشند. به منظور افزایش دوام بتن سبک، بررسی های لازم صورت گرفته و بهترین و موثرترین راه افزایش دوام بتن سبک، کاهش نسبت آب به سیمان پیشنهاد شده است

بتن سبک ، لیکا، دوام، مقاومت، مدول نرمی، جداشدگی، جذب آب سطحی