احمد مقصودی - کارشناسی مشاوره و راهنمایی، دانشگاه پردیس علامه امینی تبریز

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه تنظیم هیجان و عواطف خودآگاه و راهبردهای شناختی با بخشودگی بین فردی در دانش آموزان شهر بوکان صورت گرفت. روش کار: این پژوهش از جمله طرحهای توصیفی-همبستگی بود. جامعه پژوهش کلیه دانش آموزان پسردوره متوسطه اول شهربوکان در سال تحصیلی ۱۴۰۱ - ۱۴۰۲ را شامل میشد. حجم نمونه براساس جدول نمونه گیری مورگان ۳۸۴ نفر برآورد شد که به صورت تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش پرسشنامه و با استفاده از نرم افزار SPSS-۲۴ و روش همبستگی پیرسون و رگرسیون همزمان مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. بحث و نتیجه گیری : نتایج پژوهش نشان داد که احساس شرم به صورت معکوس (p<۰/۰۱) و احساس گناه به صورت مستقیم (p<۰/۰۵) قادر به پیشبینی بخشودگی بین فردی میباشند؛ همچنین راهبردهای پذیرش (p<۰/۰۱) و دیدگاه گیری (p<۰/۰۵) به صورت مستقیم و راهبردهای سرزنش خود، سرزنش دیگران و نشخوار فکری (p<۰/۰۵) به صورت معکوس قادر به پیشبینی بخشودگی بین فردی بودند. با توجه به نتایج پژوهش، نقش پیشبینی کنندگی ابعاد عاطفه خودآگاه و راهبردهای شناختی تنظیم هیجان در بخشودگی بین فردی دانش آموزان مورد تایید قرار میگیرد.

عواطف خودآگاه، راهبردهای شناختی تنظیم هیجان، بخشودگی بین فردی