علیرضا حاجی زاده - گروه مهندسی عمران، دانشگاه فنی و حرفه ای، تهران، ایران.
سبحان رستمی گوهری - گروه مهندسی عمران، دانشگاه فنی و حرفه ای، تهران، ایران.
جواد مشهدی سرآسیابی - گروه مهندسی عمران، دانشگاه فنی و حرفه ای، تهران، ایران.

خرابی پیش رونده پدیده ای است که در آن، ایجاد وگسترش خسارت جزیی یا شکست موضعی باعث خرابی کل سازه یا بخش قابل توجهی از آن می شود. به منظور بررسی سازه در پدیده خرابی پیش رونده، استفاده از تحلیل­های ایستایی خطی و غیرخطی و همچنین تحلیل پویایی غیرخطی، در آیین نامه­ها مجاز می­باشد. استفاده از تحلیل ایستایی غیرخطی با اعمال ضریب افزایش پویایی (DIF) مناسب می­تواند جایگزین مناسبی برای تحلیل پویایی غیرخطی در پیش بینی رفتار واقعی سازه باشد. در آیین نامه­های معتبر این ضریب توسط روابطی که به حداکثر شکل پذیری موردپذیرش عضو بحرانی وابسته می­باشد ارائه شده است و در مراحل به دست آمدن آن تقریب هایی برای نوع مدلسازی و رگرسیون از بین داده­ها ایجاد شده است. در این مقاله، سازه سه بعدی با جزئیات کامل اتصالات صلب تیر به ستون و مفصلی تیر به تیر در نرم افزار آباکوس مدلسازی شد و ضریب افزایش پویایی دقیق با استفاده از روش بارافزون برای حذف ستون در سه موقعیت گوشه، کناری و میانی به دست آمد و با مقادیر پیشنهادی آیین نامه مقایسه شد. نتایج نشان می دهد DIFهای به دست آمده از تحلیل بار افزون پویایی با مقادیر پیشنهادی آیین نامه اختلاف دارد و این اختلاف در نسبت های دوران پلاستیک به حد تسلیم میانی بیشترین مقدار را دارد.

خرابی پیش رونده, ضریب بزرگنمایی دینامیکی, بار افزون, ایستایی غیرخطی, پویایی غیرخطی