مریم رنجبر
گیتا موللی

مقدمه: افزایش مداوم شیوع ناتوانی های رشدی، لزوم مداخلات مناسب برای افراد با ناتوانی های رشدی،خانواده ها و جامعه را یادآور می سازد. علاوه بر این برخی تحقیقات نشان داده اند که خلق وخوی کودک به دلیل وجود ناتوانی ممکن است بر رشد دلبستگی تاثیر بگذارد. یکی از درمان هایی که در زمینه ی دلبستگی انجام می شود تراپلی است. تراپلی رویکرد درمانی کوتاه مدتی است که از عناصر بازی درمانی استفاده میکند تا به کودکان کمک کند روابط دلبستگی سالم تری با دیگران ایجاد کنند. هدف اصلی این مقاله، مرور مطالعاتی است که اثربخشی تراپلی را در مشکلات دوران کودکی مورد بررسی قرار داده اند. روش: این پژوهش یک مطالعه ی مروری است و اطلاعات با مطالعه ی مقالات، کتاب ها و رساله های مرتبط با این موضوع جمعآوری شده است. یافته ها: از بین ۵۶مطالعه ی مورد بررسی ۵۳مطالعه نتایج مثبت گزارش کرده و ۳مطالعه نتیجه مثبتی گزارش نکرده اند. نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش های انجام شده به نظر می رسد درمان تراپلی در درمان اختلالات ومشکلات دوران کودکی به ویژه مشکلات روابط والد-کودک، فرزندخواندگی و مشکلات دلبستگی و اختلالات طیف اوتیسم موثر است. با این وجود خلا وجود مطالعاتی که اثربخشی این درمان را در ایران مورد بررسی قرار داده باشند وجود دارد. از این رو پیشنهاد می شود اثربخشی تراپلی در جمعیت های مختلف مورد بررسی قرار گرفته و از نتایج آن در زمینه ی کمک به کودکان با ناتوانی بهره جست

Theraplay, Childhood Problems, Developmental Disabilities, تراپلی, مشکلات دوران کودکی, ناتوانی های رشدی