کیان اصغری - دانشجوی دکتری سازه، گروه عمران، دانشکده مهندسی عمران و منابع زمین، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، تهران، ایران

خرابی و انهدام بتن به شدت به تشکیل ترک ها و ریز ترک ها بستگی دارد. با افزایش بارگذاری، ریز ترکها به هم متصل شده و ترک ها را تشکیل می دهند. به منظور رفع این مشکل و همچنین ایجاد شرایطهمگن، در چند دهه اخیر از یک سری رشته های نازک که در تمام حجم بتن گسترده شده است،استفاده می گردد که به آن ها الیاف گفته می شود. بتن الیافی درحقیقت نوعی کامپوزیت است که بابکارگیری الیاف تقویت کننده داخل مخلوط بتن، مقاومت کششی آن فوق العاده افزایش می یابد. اینترکیب کامپوزیتی، یکپارچگی و پیوستگی مناسبی داشته و امکان استفاده از بتن به عنوان یک مادهشکل پذیر جهت تولید سطوح مقاوم پرانحنا را فراهم می آورد. بتن الیافی از قابلیت جذب انرژی بالایینیز برخوردار است و تحت اثر بارهای ضربه ای به راحتی از هم پاشیده نمی شود. شاهد تاریخی اینفناوری، کاربرد کاهگل در بناهای ساختمان است. در واقع بتن الیافی نوع پیشرفته این تکنولوژی میباشد که الیاف طبیعی و مصنوعی جدید، جانشین کاه و سیمان جانشین گل بکار رفته در کاهگل شدهاست. الیاف مورد بررسی در این تحقیق، از نوع الیاف پلی الفین و پلی پروپیلن می باشد. در این تحقیقدلیل ضرورت استفاده از الیاف، نحوه ساخت، خواص مکانیکی، کاربردهای بتن الیافی و نحوه محاسبهفاکتور تبدیل مقاومت نمونه های استاندارد مکعبی بتن الیافی با ابعاد متغیر به نمونه ی استاندارد استوانهای بتن الیافی با توجه به نتایج کاربردها و پژوهشهای انجام شده مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.

بتن الیافی، الیاف پلی الفین، الیاف پلی پروپیلن، خواص مکانیکی، فاکتور تبدیل مقاومت