حمیدرضا محمدخانی فرد - کارشناسی ارشد،گروه ژئوتکنیک، دانشکده مهندسی عمران و منابع زمین، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
متین جلالی مقدم - کارشناسی ارشد،گروه ژئوتکنیک، دانشکده مهندسی عمران و منابع زمین، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
امیر علی زاد - استادیار،گروه ژئوتکنیک، دانشکده مهندسی عمران و منابع زمین، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
محمدحسن رامشت - استادیار،گروه ژئوتکنیک، دانشکده مهندسی عمران و منابع زمین، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
مهسا امجدی - کارشناسی ارشد،گروه ژئوتکنیک، دانشکده مهندسی عمران و منابع زمین، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

امروزه بشر برای تامین انرژی به فکر ایجاد سازها و سکوهایی هایی بر روی دریا و خشکی افتاده است. تاکنون مهارهایمختلفی با شکلهای متفاوت به منظور استحکام و پایداری سازها، برای استفاده در دریا و خشکی معرفی شده است. در این تحقیق نوع جدیدی از مهارهای چند صفحه ای با قابلیت بازشوندگی صفحات در خاک، معرفی و میزان ظرفیت باربری آن ها با استفاده از مدلسازی های آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفتاست. پارامترهای مورد ارزیابی عبارت از سرعت بازشدگی صفحات در خاک، عمق فعال شدگی نهایی مسلح کننده ها، ماکزیمم ظرفیت باربری نهایی، میزان تراکم خاک و تاثیر فاصله صفحات از یکدیگر بر عملکرد نهایی مسلح کننده ها بوده است. ثابت گردید، در تراکم های بالا مهار با حالت تک صفحه دارای ظرفیت باربری بیشتری بوده است اما در تراکم های پایین ظرفیت باربری مهار دو صفحه ای بیشتر شده است. تاثیر فاصله بین صفحه ها بر روی ظرفیت باربری نهایی مسلح کننده ها به مراتب بیشتر از تاثیر تغییر تراکم خاک بوده است.

مهارهای چند صفحه ای، فراساحلی و ساحلی، انکر، پایدار سازی ، تاثیر تراکم