بررسی نقش مدارس در پیشگیری و کنترل از آسیب های مجازی یادگیرندگان

نظام مدرسه به طور فزاینده ای به عنوان مکانی برای هدایت تلاش های پیشگیری و رسیدگی به ارتقای سلامت و نگرانی های بهداشت عمومی استفاده می شود. این می تواند به شکل آموزش معلم و والدین، آموزش یادگیرندگان و افزایش آگاهی باشد، ممکن است عوامل محافظتی را تقویت کند و رفتارهای مثبت یا جنبه هایی از محیط را تقویت کند که احتمال وقوع منفی را کاهش می دهد . تلاش های مبتنی بر مدرسه از این جهت کارآمد هستند که دسترسی به تعداد زیادی از یادگیرندگان را به روشی مقرون به صرفه فراهم می کنند . تخمین زده شده است که مزایای برنامه از هزینه های برنامه، با منافع تجمعی، در مناطقی بیشتر از موارد مورد نظر یعنی پیشرفت تحصیلی یا سایر رفتارهای ارتقا دهنده سلامت؛ که در پیشگیری از اعتیاد در مدرسه ارزیابی شده است، بیشتر باشد. یافته های مربوط به اثربخشی برنامه های پیشگیری عمومی مبتنی بر مدرسه مثبت به نظر می رسد ، در حالی که اثربخشی هدف قرار دادن مسائل خاص سلامت روان هنوز متناقض است. زندگی مدرسه برای بافت نوجوانان حیاتی است و بنابراین دیدگاه های والدین در رابطه با برنامه های سواد رسانه ای برای اطمینان از اینکه محتوا منعکس کننده تجارب واقعی نوجوانان با استفاده از صفحه نمایش است، حیاتی است. از آنجایی که این اولین نسل از والدینی است که کودکان را با مشارکت مداوم فعال در رسانه های اجتماعی، بازی و سایر فعالیت ها در محیط برخط تربیت می کنند، به گفته والدین، مداخلات مبتنی بر مدرسه می تواند به فراهم کردن محیط های مدرسه از نظر عاطفی سالم کمک کند. سپس مداخلات مدرسه می تواند در کنار والدین کار کند: ۱) جلوگیری از استفاده بیش از حد یا مشکل ساز، ۲)تقویت ارتباط والدین-کودک، و ۳)کمک به کاهش تعارضات در محیط خانواده. در این پژوهش به بررسی نقش عوامل اجرایی مدرسه، معلمان و سایر پرسنل در کنترل و پیشگیری آسیب های مجازی پرداخته است.

کلیدواژه ها:

کنترل ، پیشگیری ، فضای مجازی ، معلمان ، یادگیرندگان ، رسانه اجتماعی ، گوشی هوشمند