رفتار جمعی یا کنش اعتراضی: مطالعه ناآرامی های اجتماعی آبان ۹۸ با استفاده از نظریه مبنایی
عنوان مقاله: رفتار جمعی یا کنش اعتراضی: مطالعه ناآرامی های اجتماعی آبان ۹۸ با استفاده از نظریه مبنایی
شناسه ملی مقاله: JR_SCJPO-14-2_009
منتشر شده در در سال 1401
شناسه ملی مقاله: JR_SCJPO-14-2_009
منتشر شده در در سال 1401
مشخصات نویسندگان مقاله:
انور مصطفوی - دانشجوی دکتری جامعه شناسی سیاسی، دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی.
محمود شهابی - دانشیار گروه جامعه شناسی دانشگاه شیراز
سمیه شالچی - استادیار جامعه شناسی دانشگاه علامه طباطبایی
خلاصه مقاله:
انور مصطفوی - دانشجوی دکتری جامعه شناسی سیاسی، دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی.
محمود شهابی - دانشیار گروه جامعه شناسی دانشگاه شیراز
سمیه شالچی - استادیار جامعه شناسی دانشگاه علامه طباطبایی
ناآرامیهای اجتماعی به نارضایتی عمومی و شیوههای نامتعارف و گاه خشونت آمیز افراد در جامعه اشاره دارد. در این مقاله ناآرامیهای اجتماعی آبان ۹۸ بررسی شده است. نبود اجماع همگانی بر سر کاربرد مفاهیم و همچنین عدم اجماع نظری در بررسی این ناآرامیها جنبههای پرابلماتیک این موضوع را نشان میدهد. این پژوهش با هدف بررسی چیستی ناآرامیهای اجتماعی آبان ۹۸ با استفاده از روش کیفی انجام شده است. منطق حاکم بر جمع آوری دادهها با توجه به ماهیت موضوع که در گذشته اتفاق افتاده، مثلث بندی است که از منابع متعدد داده و تکنیکهای مختلف از جمله مصاحبه، تحلیل اسناد مکتوب، تصویری و الکترونیکی استفاده شده است. جهت تجزیه و تحلیل دادهها و ارائه نظریه نهایی از روش نظریه مبنایی (GT) استفاده شده است. یافتههای به دست آمده شامل ۱۰ مقوله: کنش اعتراضی، ناتوانی سیاسی، ساختار انگیزشی، مشروعیت نهادی پایین، فقیرتر شدن جامعه، تجهیز اطلاعات، افقگرایی، تشدیدکنندگی و پیرامونی بودن اعتراض است. مقوله محوری این پژوهش کنش اعتراضی است که مقولات فوق را شامل میشود. سپس با توجه به نتایج به دست آمده شرایط علی، شرایط زمینهای و مداخلهگر استخراج گردید و مدل مفهومی مربوطه، تبیین شد.
کلمات کلیدی: ناتوانی سیاسی, کنش اعتراضی, مشروعیت نهادی پایین, افق گرایی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1643997/