بررسی رابطه ی مهارت ارتباطی معلمان و استرس دانش آموزان در سیستم های آموزش و پرورش

استرس افراد به طور معمول دارای منشا مشخصی است اما اضطراب، منبع مشخصی ندارد و در موقعیت امتحان دانش آموزان عباراتی مانند «نمی دانم چرا دلم آشوب است»، «می ترسم همه چیز یادم برود» و… را بر زبان می آورند در نظام آموزشی حافظه مدار کشور ما دانش آموزان بر دانسته های خود تسلطی ندارند و این در حالی است که در بیشتر موارد امتحانی بر حفظیات آنان تاکید می شود و این امر عدم تسلط آنان را به دنبال دارد.بسیاری از دانش آموزان منطق درست درس خواندن را نمی دانند و این موضوع به یادگیری و تسلط نداشتن آنان دامن می زند، بنابراین معلمان و والدین باید در رفع عوامل استرس زا تلاش کنند. برای یادگیری و حضور مثبت در امتحان، دانش آموزان نباید به اصطلاح شب امتحانی باشند بلکه باید در طول سال درس خود را مطالعه و مرور نمایند و در شب امتحان تنها نگاهی گذرا به مطالب مهم داشته باشند.این در حالی است که انجمن اولیا و مربیان در خصوص کاهش استرس شب های امتحان فرزندان خود شرح وظایف مستقیمی ندارند و در این باره باید از شیوه های غیرمستقیم استفاده کرد. مسافرت والدین و تنها گذاشتن دانش آموزان در موقع امتحانات آرامش آنها را بر هم می ریزد، بنابراین خانواده ها باید در این زمان رفتار مهربانانه را جایگزین رفتارهای خودخواهانه خود با فرزندانشان کنند. همچنین در شب های امتحان دانش آموزان را از شب نشینی ها و عادات گذشته که در طول سال تحصیلی انجام می دهند دور نمایند.هر کس نگران است مبادا در نظر دیگران , بی خرد , ناتوان و سراسیمه جلوه کند. درجات کمی از « اضطراب » برای پیشبرد زندگی طببعی است ولی مقدار زیاد آن مانع پیشرفت بوده و حتی توانایی انجام کار را از فرد مضطرب می گیرد.نشانه های جسمانی اضطراب عبارتند از : لرزش , عرق کردن دستها , عرق کردن بدن , افزایش ضربان قلب , کوتاهی تنفس , تنش عضلات . سرخ شدن یا گیج شدن , از دست دادن رشته افکار , ناراحتی گوارشی , صدای لرزان .اضطراب امتحان هم یکی از انواع آن می باشد که برای کاهش آن , اولیا , سیستم آموزش و پرورش و خود دانش آموزبا هماهنگی یکدیگر می توانند نقش موثری داشته باشند.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: اضطراب ، مهارت ، دانش آموزان ، زندگی ، پیشرفت