وابط بین مهارت های حرکتی ظریف و هوش در کودکان در حال رشد و کودکان مبتلا به ADHD

زمینه و هدف: فرضیه تجسم شناخت، بیانگر ارتباط نزدیک بین حرکت و رشد شناختی می باشد. شواهد این ارتباطات بوسیله برخی مطالعات جمع آوری شده، نشان دهنده روابط قویتر در نمونه های بالینی نسبت به نمونه های درحال رشد است. هدف: پژوهش حاضر تحقیقات قبلی را گسترش داده و روابط بین مهارت های حرکتی ظریف و هوش را در کودکان با رشد معمول ( حجم نمونه ۱۳۹ نفر، کودکان ۷ تا ۱۳ سال) و کودکان همسن با اختلال کمبود توجه بیش فعالی ( حجم نمونه ۴۶ نفر) را مورد بررسی قرار داده است. در راستای مطالعات قبلی، ما فرضیه روابط قویتر در کودکان مبتلا به ADHD نسبت به کودکان درحال رشد عادی را مورد بررسی قرار دادیم. مواد و روش ها: مهارت های حرکتی ظریف با استفاده از مجموعه ارزیابی حرکت استاندارد شده برای کودکان، ارزیابی شدند. هوش نیز بوسیله مقیاس استاندارد شده هوش وکسلر برای کودکان اندازه گیری شد. پیامدها و نتایج: تحلیل رگرسیون نشان داد روابط معناداری بین مهارت های حرکتی ظریف و بهره هوشی کل، استدلال ادراکی، حافظه کاری و سرعت پردازش وجود دارد. تحلیل های تعدیلی، روابط قویتری را بین مهارت های حرکتی ظریف و بهره هوشی کل، استدلال ادراکی و درک کلامی در کودکان مبتلا به ADHD در مقایسه با درکودکان در حال رشد عادی نشان داد. نتیجه گیری: نتایج، ارتباط نزدیک و قویتری بین مهارت های حرکتی ظریف و هوش در کودکان با و بدون ADHD ، با کودکان تشخیص داده شده به ADHD را نشان می دهد. یافته ها از مداخلات ترکیبی حرکتی – شناختی در درمان کودکان مبتلا به ADHD حمایت می کند.