جنبه های ریز ساختار در اتصال جوش فولاد زنگ نزن دو فازی ۲۲۰۵ ایجاد شده با فرایندهای GTAW و SMAW

در این مقاله جنبه های ریز ساختاری اتصال جوش مشابه فولاد زنگ نزن دو فازی ۲۲۰۵ ایجاد شده با فرایندهای GTAW و SMAW و استفاده از فلز پرکننده و الکترود به ترتیب ER۲۲۰۹, E۲۲۰۹ مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور از متالوگرافی سطح مقطع جوش و ریز سختی سنجی آن استفاده شد. مطابق انتظار ریز ساختار فلز پایه شامل نسبت تقریبا برابر از فازهای فریت و استنیت بود. ریزساختار فلز جوش نشان دهنده مد انجمادی فریتی بود که پس از انجماد، آستنیت در اثر استحاله از فاز فریت تشکیل شده بود. استنیت براساس شیوه تشکیل و مورفولوژی به سه گونه آستنیت مرزدانه ای، ویدمن اشتاتن و ثانویه یافت شد. ساختار فلز جوش حاصل از فرایند SMAW درشت تر بود و حاوی آخال های ریز پراکنده و سرباره حبس شده بود. نتایج ریز سختی سنجی نیز نشان داد که سختی فلز جوش SMAW کمتر از GTAW است. بررسی های ریز ساختاری ناحیه متاثر از حرارت مشخص کرد که در مجاورت مرز ذوب توازن فازی از دست رفته است و دانه های بزرگ فریت همراه با مقدار کمی آستنیت مرزدانه ای تشکیل شده است. رسوبات نیترید کروم درون این دانه های درشت فریت یافت شد.

کلیدواژه ها:

فواد زنگ نزن دو فازی ۲۲۵۰ ، فرایند جوشکاری GTAW ، فرایند جوشکاری SMAW ، ریز ساختار جوش ، ناحیه متاثر ازحرارت جوشکاری