بررسی تضامین معاملات مشارکت عمومی- خصوصی در کشور ایران

اخذ تضامین قانونی و معتبر، در حین انعقاد قرارداد مشارکت عمومی خصوصی به عنوان یکی از مهمترین مصادیق تشریفات اداری و قانونی در حقوق ایران مطرح است. استفاده از روش قرارداد مشارکت عمومی خصوصی برای کاهش ریسک خطر و اطمینان بخشی به سرمایه گزار و سرمایه پذیر، توسعه پروژه های زیر بنایی و خدمات عمومی توسط بخش عمومی و دولتی و ایجاد چهارچوب قانونی استاندارد، برای پیاده سازی قرارداد های مشارکت عمومی-خصوصی، دارای اهمیت فراوانی می باشد. در همین راستا کمیسیون حقوق تجارت بین المللی سازمان ملل متحد در سال ۲۰۲۰ میلادی، نسبت به تصویب و انتشار قانون نمونه برای مشارکت عمومی-خصوصی اقدام نموده است. در گفتار اول این تحقیق، به بررسی تضامین معاملات مشارکت عمومی خصوصی از جهت دامنه کاربرد آنها و تعریف آنها به تفکیک، با در نظر داشتن تفکیک دامنه کاربرد و تفاوت در انواع این تضامین در خصوص طرف های عمومی، موسسات و نهاد های عمومی غیر دولتی و بخش های بالا دستی صنایع نفت و گاز در کشور ایران خواهیم پرداخت. در گفتار دوم، انواع مصادیق این تضامین و امکان حق انتخاب ترکیبی آنها و طرف دارای حق انتخاب تضمین، مورد بررسی قرار خواهد گرفت و در قسمت نتیجه گیری، با رویکردی نقادانه جزئیات موارد ابهام و نواقص قوانین و مقررات موجود در این حوزه و ارایه پیشنهاد های برون رفت از وضعیت موجود، مورد بررسی و تحلیل قرار خواهد گرفت.