مهدی صفری - مدرس دانشگاه کردستان هه ولیر عراق
امیر حمزه آذر - کارشناسی مهندسی نفت دانشگاه گرمسار
علی رفیعی فر - کارشناس ارشد مهندسی مخازن هیدروکربوری و مدیریت برنامه ریزی تلفیقی شرکت ملی نفت

به دلیل فعالیت های زیاد تکتونیکی در ایران، وجود نواحی گسل خورده در مخازن هیدروکربنی پدیده ای متداول است. گسل ها بعضا از نوع تراوا بوده و سبب می گردند که شکاف با تراوایی بالا در مخزن ایجاد شده و ناهمگونی در مخزن به وجود آید. بعضی از این گسل ها در تحلیل داده های زمین شناسی قابل تشخیص نبوده و ممکن است مهندسین مخزن را در شناخت مختصات دقیق آنها دچار اشتباه نمایند. در صورتی که امتداد این گسل ها چاه تولیدی را به چاه تزریقی متصل نماید، می تواند مشکلات عدیده ای در میزان کارایی فرایندهای ازدیاد برداشت به وجودآورد. همچنین در هنگام تزریق نیز سبب بروز زود هنگام  پدیده میان شکن سیال تزریقی به چاه تولیدی در محل گسل می شود. عدم شناسایی و کنترل آنها در زمان مناسب اجازه ی تزریق مستمر و به دنبال آن تولید مناسب را نخواهد داد.  در این تحقیق سعی شده است تا با استفاده از فناوری چاه های هوشمند و با روش کنترل انفعالی، مخزن و چاه ها را مدیریت و رصد کرده و به دنبال آن مشکلات ذکر شده، مرتفع گردد. در واقع با طراحی و پیاده سازی دو سناریوی سیلابزنی متداول و سیلابزنی هوشمند و مقایسه نتایج این دو، می توان به تصمیم درستی برای چگونگی رفع این مشکلات رسید.نتایج نشان داد در بدبینانه ترین حالتبا فرض نبود محدودیت های تجهیزات سطح الارضی و اقتصادی برای تولید تا مدت زمان مشخصی، ضریب بازیافت نفت در روش هوشمند در حدود ۴.۵ درصد بیشتر از روش غیرهوشمند است.

مخزن هوشمند, تکمیل چاه هوشمند, تزریق هوشمند, تزریق امتزاج پذیر, مخزن گسل خورده